Explorer 25 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Explorer 25

Inne nazwy	Injun 4, Air Density 4, S00932
Indeks COSPAR	1964-076B
Państwo	Stany Zjednoczone
Zaangażowani	NASA
Rakieta nośna	Scout X-4
Miejsce startu	Vandenberg Space Force Base
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	526 km
Apogeum	2319 km
Okres obiegu	114,30 min
Nachylenie	83,19°
Czas trwania
Początek misji	21 listopada 1964 17:09:39 UTC
Koniec misji	1966
Wymiary
Masa całkowita	40 kg

Explorer 25 – amerykański satelita programu Explorer serii Injun, do badań cząstek energetycznych w otoczeniu Ziemi. Wyniesiony wraz z satelitą Explorer 24. Przesyłał dane do grudnia 1966.

Pozostaje na orbicie okołoziemskiej o trwałości szacowanej na 200 lat.

Injun 4 był satelitą pozycjonowanym wektorem pola magnetycznego. Stabilne pozycjonowanie osiągnięto dopiero pod koniec lutego 1965.

Wyposażony w dwuosiowy magnetometr typu fluxgate. Dane nagrywane rejestratorami taśmowymi. Do przesyłania danych w trybie rzeczywistym używano nadajnika AM o nośnej 136,29 MHz. Do przesyłania danych z rejestratora używano nadajnika PM o nośnej 136,86 MHz.

Zasilany ogniwami słonecznymi ładującymi akumulatory.

• Encyclopedia Astronautics (ang.)
• Jonathan's Space Home Page (ang.)
• NSSDC Master Catalog (ang.)
• Space 40 (cz.)