French
DeutschSolar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Inne nazwy | SAMPEX, Explorer 68 |
|---|---|
| Indeks COSPAR | 1992-038A |
| Indeks NORAD | S22012 |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum | 506 km[1] |
| Apogeum | 670 km[1] |
| Okres obiegu | 96,5 min[1] |
| Nachylenie | 81,7°[1] |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 3 lipca 1992 14:19[1] UTC |
| Koniec misji | 30 czerwca 2004 |
| Powrót do atmosfery | 13 listopada 2012 |
| Wymiary | |
| Kształt | prostopadłościan |
| Wymiary | wys. 1,50 m[1] |
| Masa całkowita | 158 kg[1] |
.png)
Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer (SAMPEX; również: Explorer 68) – amerykański satelita naukowy, wysłany w ramach programu Explorer, przeznaczony do badania promieniowania kosmicznego i ziemskiej magnetosfery. Był to pierwszy z serii niewielkich i niedrogich satelitów Small Explorer (SMEX) agencji NASA[1]. Zbudowało go Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda[1].
Zadania misji
[edytuj | edytuj kod]Celem misji było prowadzenie badań składu pierwiastkowego i izotopowego, stopnia jonizacji i rozkładu energii różnych populacji jonów pochodzących spoza Ziemi, w tym m.in. wysokoenergetycznych cząstek z rozbłysków słonecznych, galaktycznej i anomalnej składowej promieniowania kosmicznego, a także elektronów wiatru słonecznego przenikających do ziemskiej magnetosfery[1][2].
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Satelita miał kształt prostopadłościanu, a jego kadłub zbudowano z aluminium[1]. Wyposażony był w dwa rozkładane panele baterii słonecznych, które dostarczały średnio 102 W energii[1] (w tym 16,7 W dla czterech instrumentów naukowych[3]) i ładowały akumulator niklowo-kadmowy o pojemności 9 Ah[1]. Zastosowano pasywną kontrolę temperatury. Do komunikacji służyły dwie anteny dookolne oraz transponder o mocy 5 W pracujący w paśmie S[1].
Instrumenty
[edytuj | edytuj kod]- HILT (Heavy Ion Large Area Proportional Counter Telescope) – licznik proporcjonalny do pomiarów jonów ciężkich
- LEICA (Low Energy Ion Composition Analyzer) – analizator rozkładu jonów niskoenergetycznych
- MAST (Mass Spectrometer Telescope) – spektrometr masowy
- PET (Proton/Electron Telescope) – teleskop do pomiaru protonów i elektronów[1]
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Misja satelity rozpoczęła się 3 lipca 1992, kiedy to rakieta Scout G-1 wyniosła go z kosmodromu Vandenberg Air Force Base na niską orbitę okołoziemską zbliżoną do polarnej[4]. Planowany czas misji wynosił 3 lata[1], jednak została ona przedłużona i ostatecznie zakończyła się 30 czerwca 2004[4].
Satelita spłonął w górnych warstwach atmosfery 13 listopada 2012[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r "Mark Wade: SAMPEX. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2018-02-06]. (ang.).
- ↑ SAMPEX, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-02-06].
- ↑ Gunter Krebs: Explorer: SAMPEX (SMEX 1). [w:] Gunter's Space Page [on-line]. [dostęp 2018-02-06]. (ang.).
- ↑ a b SAMPEX. [w:] Laboratory for Atmospheric and Space Physics [on-line]. University of Colorado Boulder. [dostęp 2018-02-06]. (ang.).