Łupek hornfelsowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Łupek hornfelsowy – skała metamorficzna kontaktowa[1] stanowiąca odmianę hornfelsu, powstaje w strefie kontaktowej intruzji magmowej pod wpływem podgrzania skał otaczających intruzję. Tworzy się w pewnym oddaleniu od kontaktu z intruzją, w temperaturach niższych od temperatur, w których powstają hornfelsy[2]. Zwykle występuje z innymi skałami tworzącymi się w warunkach facji hornfelsowej, w strefie między: hornfelsami, a łupkami gruzełkowymi i łupkami plamistymi, które tworzą się najdalej od strefy kontaktowej.
- Tekstura: wyraźnie kierunkowa, podkreślona pakietami łyszczyków.
- Skład: głównie kwarc, miki, skaleni, andaluzyt i czasami kordieryt.
- Twardość: twarde
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leksykon-skały metamorficzne
- ↑ Jerzy Żaba , Ilustrowany słownik skał i minerałów, Katowice: Wyd. Videograf II, 2003, ISBN 83-7183-174-9, OCLC 749479172 .
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Wacław Ryka , Anna Maliszewska , Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991, ISBN 83-220-0406-0, OCLC 749837370 .
- Andrzej Bolewski , Włodzimierz Parachoniak , Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0173-8, OCLC 749339255 .
- K. Kozłowski , J. Żaba , F. Fediuk , Petrologia skał metamorficznych, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1986, ISSN 0239-6432, OCLC 749706205 .