Święty Dentelin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Dentelin
Ilustracja
Święta Waldetruda z mężem św. Wincentym Madelgariuszem i dziećmi: św. Landerykiem i św. Dentelinem oraz św. Adeltrudą i św. Madelbertą.
Data urodzenia

w VII wieku

Data i miejsce śmierci

w wieku 7 lat
hrabstwo Hainaut

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

14 lipca lub 16 marca

Patron

Rees n. Renem

Szczególne miejsca kultu

Kolegiata w Rees

Święty Dentelin (zm. w VII wieku w h. Hainaut w Niderlandach) – brat św. Landeryka, święty Kościoła katolickiego.

Był jednym z czworga dzieci grafa Hainautu św. Wincentego Madelgariusza (+677) z Soignies (niderl. Zinnik w Belgii) i św. Waldetrudy (+688). Zmarł w wieku siedmiu lat i pochowany został w Soignies. Został uhonorowany, tak jak jego rodzina, w całym hrabstwie Hainaut.

Jego relikwie zostały później przeniesione do kolegiaty w Rees nad Renem założonej w 1040 roku. Do roku 1870 był czczony, jako drugi patron miasta.

Wspomnienie liturgiczne św. Dentelina obchodzone jest 14 lipca (razem z ojcem) lub 16 marca.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]