Świerżeń (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Świerżeń
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg miński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–39: nowogródzkie

Powiat

do 1920: miński
1920–39: stołpecki

Siedziba

Nowy Świerżeń

Populacja (1921)
• liczba ludności


6944[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

48

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Świerżeń”
53°27′36,0000″N 26°43′48,0000″E/53,460000 26,730000

Świerżeń – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim. Siedzibą gminy było miasteczko Nowy Świerżeń[3] (1246 mieszk. w 1921 roku[2])[4].

Początkowo gmina należała do powiatu mińskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu stołpeckiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[5]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa nowogródzkiego. 15 kwietnia 1930 roku do gminy Świerżeń przyłączono część obszaru gmin Stołpce i Mir[6].

Po wojnie obszar gminy Świerżeń został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Nie mylić z gminą Świerże.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  3. Miasteczko Nowy Świerżeń stanowiło anomalię ponieważ należało administracyjnie do dwóch gmin; jej główna część (1195 mieszk.) należała do gminy Świerżeń, natomiast niewielka część (51 mieszk.) leżała w gminie Stołpce
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 48
  6. Dz.U. z 1930 r. nr 27, poz. 238