Żaluzja – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Informacje w projektach siostrzanych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Żaluzja – osłona przeciwsłoneczna przesłaniająca wielopłaszczyznowo otwór budowlany.

Podział żaluzji

Stała: Listewki (najczęściej aluminium, drewno, stal) ją tworzące zamontowane są na stałe pod pewnym kątem. Montowane są na elewacji, przed balkonami lub pod pewnym kątem do elewacji jako tzw. łamacze światła.
Pozioma zewnętrzna: Złożona z listewek taśm (lamel) aluminiowych 50-100 mm montowanych w drabinkach sznurkowych, przy pomocy których można zmieniać kąt ułożenia listewek. Do podnoszenia służą najczęściej przekładnie ze sznurem bezkońcowym, przekładnie z korbą lub silniki elektryczne. Lamele prowadzone są w prowadnicach lub na naciągniętych po bokach linkach.
Pozioma (wenecka): Złożona z listewek drewnianych, taśm (lamelek) metalowych 16, 25, 35 mm, 50 mm lub z PVC montowanych w drabinkach sznurkowych, przy pomocy których można zmieniać kąt ułożenia listewek. Do podnoszenia służą przeplecione przez otworki w lamelkach linki lub tasiemki. Napęd podnoszenia stanowią bezpośrednio pociągane linki (sznurki), przekładnie z łańcuszkiem koralikowym lub silnik elektryczny.
Pionowa (vertikal)^[1]: Złożona z pionowo zawieszonych tekstylnych pasów, taśm PVC lub aluminium, szer. 127 mm, 89 mm lub 50 mm. W szynie u góry znajduje się mechanizm pozwalający na zsuwanie na boki oraz zmianę kąta ułożenia lamel. Sterowanie ręczne lub elektryczne.
Techniczna: Wielopłaszczyznowy mechanizm zamykania przepływu światła, cieczy, gazu. Najbardziej rozpowszechnione są żaluzje wentylacyjne.