Əli İsmayılov – Wikipedia, wolna encyklopedia

Əli İsmayılov
Pseudonim

Brązowy Ali

Data i miejsce urodzenia

8 maja 1974
Donieck

Obywatelstwo

Azerbejdżan

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

27

Zwycięstwa

18

Przez nokauty

13

Porażki

8 (7 przez KO)

Remisy

1

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
brąz Houston 1999 (waga półciężka)
Mistrzostwa Europy
brąz Tampere 2000 (waga półciężka)

Əli Şamil İsmayılov (transkrypcja z ros. Ali Ismaiłow; ur. 8 maja 1974 w Doniecku) – azerski bokser wagi junior ciężkiej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Ali Ismaiłow jako amator zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w 1999 w Houston, w kategorii półciężkiej. Rok później wywalczył również brązowy medal na mistrzostwach Europy w Tampere.
Ponadto dwukrotnie reprezentował Azerbejdżan na igrzyskach olimpijskich: wziął udział w olimpiadzie w Sydney i w Atenach, za każdym razem odpadając w drugiej rundzie[1].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

17 grudnia 2004 Ali Ismaiłow w wieku 30 lat zadebiutował w boksie zawodowym. W swoim pierwszym pojedynku pokonał, w 2 rundzie przez nokaut Władimira Rumiancewa.

10 lutego 2007 Ismaiłow zdobył pas WBO Latino, wygrywając w 2 rundzie przez nokaut z Luciano Torresem.

8 grudnia 2007 Ali Ismaiłow po raz pierwszy bronił pasa WBO Latino. Azer pokonał z Alejandro Agustina Alvarezeza, w 9 rundzie przez techniczny nokaut.

22 maja 2008 Ismaiłow po raz drugi obronił pas WBO Latino, zwyciężając w 2 rundzie, przez nokaut Luzimara Gonzaga.

27 listopada 2008 Ali Ismaiłow trzeci i zarazem ostatni raz obronił WBO Latino. W 3 rundzie, przez nokaut pokonał Rodolfo De Dominicisa.

16 maja 2009 Ismaiłow zmierzył się z Victorem Emilio Ramirezem o tytuł Mistrza Świata federacji WBO, w kategorii junior średniej. Po 12-rundowym pojedynku sędziowie orzekli niejednogłośną wygraną Ramireza, w stosunku 116-112, 115-113 dla Argentyńczyka i 115-113 dla Azera[2].

17 grudnia 2009 Ali Ismaiłow przegrał przez poddanie, w 6 rundzie z Rosjaninem Dienisem Lebiediewem. Stawką pojedynku był interkontynentalny pas organizacji WBO[3].

25 września 2010 Ismaiłow zdobył wakujący pas WBA PABA, pokonując w 3 rundzie przez techniczny nokaut Jozsefa Nagy[4].

18 grudnia 2010 Ali Ismaiłow w kontrowersyjnych okolicznościach przegrał już w 1 rundzie, przez nokaut z Yoanem Pablo Hernandezem. Azer po uderzeniu Kubańczyka zaliczył nokdaun, zaplątując się w liny, z których nie zdołał się uwolnić, podczas gdy sędzia wyliczył Ismaiłowa do dziesięciu. Pojedynek był oficjalnym eliminatorem o prawo walki, o tytuł federacji WBA[5].

11 marca 2011 na gali w Olsztynie Ismaiłow zmierzył się z Polakiem Mateuszem Masternakiem o interkontynentalny pas federacji IBO. Azer przegrał w 5 rundzie przez techniczny nokaut po tym, jak sędzia konsultując się drugi raz z lekarzem przerwał pojedynek[6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. boxrec.com: Ali Ismailov. [dostęp 2011-03-11]. (ang.).
  2. Ramirez obronił pas WBO. bokser.org, 17.05.2009. [dostęp 2010-03-11]. (pol.).
  3. Denis Lebedev wygrywa. bokser.org, 17.12.2009. [dostęp 2010-03-11]. (pol.).
  4. Ali Ismailov vs. Jozsef Nagy. boxrec.com, 25.09.2010. [dostęp 2010-03-11]. (ang.).
  5. Hernandez nokautuje w kontrowersyjnych okolicznościach. bokser.org, 18.12.2010. [dostęp 2010-03-11]. (pol.).
  6. Masternak wygrywa przed czasem. bokser.org, 11.03.2010. [dostęp 2010-03-11]. (pol.).
  7. Mateusz Masternak vs. Ali Ismailov. boxrec.com, 12.03.2011. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]