Śląsk Wrocław (piłka ręczna) – Wikipedia, wolna encyklopedia

WKS Śląsk Wrocław

Przydomek	Wojskowi
Barwy	zielono-biało-czerwone
Data założenia	klubu: 1947 sekcji: 1955
Debiut w najwyższej lidze	1956
Liga	ORLEN Superliga od Sezonu: 2024/25
Państwo	Polska
Adres	Ul. Wejherowska 2 54-239 Wrocław
Hala sportowa	Hala Orbita
Trener	Bartłomiej Koprowski
Asystent trenera	Krzysztof Mistak
Strona internetowa

Śląsk Wrocław – polski klub piłki ręcznej z Wrocławia, występujący w Superlidze. Jeden z najbardziej zasłużonych polskich klubów, zdobył 15 tytułów Mistrza Polski, 6-krotnie osiągał wicemistrzostwo, a 7 razy sięgał po Puchar Polski. Swoje mecze rozgrywa w Hali Orbita. Sekcja piłki ręcznej WKS Śląska Wrocław została wycofana z rozgrywek w 2010 roku. Obecnie zespół występuje w rozgrywkach Ligi Centralnej, jako Śląsk Wrocław Handball. Zespòł po 14 latach gry na zapleczu ORLEN Superliga w sezonie 2023/24 zdobył mistrzostwo Ligi Centralnej i awasował do ORLEN Superliga na sezon 2024/2025

Sekcja piłki ręcznej – w ramach wielosekcyjnego Śląska Wrocław – została utworzona w 1955. Drużynę zgłoszono do rozgrywek piłki ręcznej jedenastoosobowej. Rok później uzyskuje awans do I ligi. W ciągu dziesięciu lat startów klub zdobywa osiem mistrzowskich tytułów (1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966).

Historia sekcji piłki ręcznej Wojskowego Klubu Sportowego Śląska rozpoczyna się w 1955 roku. Jej założycielem był Kazimierz Frąszczak. Zaledwie dwa lata później w gablocie klubu stanął pierwszy puchar za mistrzostwo Polski – w piłce ręcznej jedenastoosobowej. Na kartach historii zapisały się takie osoby jak Ryszard Bartoń, Bernard Przybyła, Adolf Pietrek, Kazimierz Frąszczak, Jan Urbańczyk, Engelbert Jezusek, Ernest Kasperek, Edward Graczyk, Piotr Kulik czy Paweł Botor. W ciągu dziesięciu lat startów w tej odmianie piłki ręcznej wrocławianie triumfowali aż ośmiokrotnie (1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966).

Największe sukcesy drużyna z Wrocławia święciła w latach 1972–1978. Trenerem zespołu był Bogdan Kowalczyk, a w klubie grali tacy zawodnicy jak: Jerzy Klempel (król strzelców IO w Montrealu i Moskwie oraz mistrzostw świata w 1978 i 1982), Daniel Waszkiewicz, Zdzisław Antczak, Zbigniew Tłuczyński, Andrzej Sokołowski. Wrocławianie siedmiokrotnie z rzędu wygrywali mistrzostwo Polski i raz triumfowali w Pucharze Polski. W 1978 roku dotarli do finału Pucharu Europy (obecnie Liga Mistrzów), gdzie przegrali z niemieckim SC Magdeburg. W sezonie 1981/1982 drużyna wywalczyła dublet, sięgając po mistrzostwo i po puchar.

Po raz ostatni Mistrzem Polski Śląsk został w 1997. Trenerem był Jerzy Klempel, a w zespole grali wtedy:

• Szymon Ligarzewski,
• Ryszard Antczak,
• Piotr Czaczka,
• Krzysztof Mistak,
• Szymon Szczucki,
• Łukasz Szczucki,
• Daniel Grobelny,
• Jacek Będzikowski,
• Marek Budny,
• Grzegorz Garbacz,
• Robert Lewicki,
• Marek Stopczyński,
• Tomasz Folga,
• Przemysław Pitoń,
• Filip Kliszczyk,
• Krzysztof Górniak.

W związku z piętrzącymi się problemami finansowymi działacze klubu zdecydowali wycofać sekcję piłki ręcznej z rozgrywek ekstraklasy po zakończeniu sezonu 2009/2010. W 2011 roku podjęto próbę reaktywacji drużyny – zespół, tym razem niepowiązany z wielosekcyjnym Śląskiem, został zgłoszony do rozgrywek II ligi w sezonie 2011/2012^[1]. W chwili obecnej pierwszy zespół seniorski występuje na zapleczu PGNiG Superligi Mężczyzn.

Piłka ręczna 11-osobowa:

• Mistrzostwo Polski: 8x – 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966.
• 3 Miejsce: 1x – 1959

Piłka ręczna 7-osobowa (halowa):

• Mistrzostwo Polski: 15x – 1958, 1961, 1962, 1963, 1965, 1967, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1982, 1997.
• Wicemistrzostwo Polski: 6x – 1966, 1969, 1970, 1971, 1980, 1998.
• 3 miejsce: 14x – 1957, 1968, 1979, 1981, 1983, 1986, 1988, 1989, 1995, 1996, 2000, 2002, 2003, 2004.
• Puchar Polski: 7x – 1959, 1965, 1969, 1976, 1981, 1982, 1989

• 1 Liga Centralna: 1x - 2023/2024

• Puchar Europy Mistrzów Krajowych (PEMK) obecnie Liga Mistrzów
  • Finał (1): 1977/1978
• Liga Mistrzów
  • 1/16 finału (1): 1997/1998
• City Cup
  • 1/4 finału (1): 1994/1995
• Challenge Cup
  • 1/2 finału (1): 2000/2001
• Puchar EHF
  • 1/8 finału (1): 2004/2005