(5145) Pholus – Wikipedia, wolna encyklopedia

(5145) Pholus
ilustracja
Odkrywca

Spacewatch
(David Rabinowitz)

Data odkrycia

9 stycznia 1992

Numer kolejny

5145

Charakterystyka orbity (J2010)
Przynależność
obiektu

Centaur

Półoś wielka

20,3025 au

Mimośród

0,5719

Peryhelium

8,8913 au

Aphelium

31,9137 au

Okres obiegu
wokół Słońca

91 lat 176 dni

Średnia prędkość

6,03 km/s

Inklinacja

24,67°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

185 ± 16 km

Masa

~6,6×1018 kg

Średnia gęstość

2,0? g/cm3

Okres obrotu

(9 h 59 min) h

Albedo

0,044

Jasność absolutna

7,00m

Typ spektralny

Typ C

Średnia temperatura powierzchni

~62 K

(5145) Pholusplanetoida z grupy centaurów, obiegający Słońce pomiędzy orbitami Saturna i Urana po bardzo eliptycznej orbicie o mimośrodzie 0,5719 w czasie 91 lat i 176 dni. Średnia odległość (5145) Pholusa od Słońca wynosi 20,30 j.a. Ma ona średnicę ok. 190 km. Została odkryta 9 stycznia 1992 roku w programie Spacewatch w Obserwatorium Kitt Peak przez Davida Rabinowitza[1]. Nazwa planetoidy pochodzi od centaura Folosa, przyjaciela Heraklesa w mitologii greckiej.

Obiegając Słońce, Pholus przecina trajektorię Saturna, a w momencie, gdy jest od niego najdalej, znajduje się poza orbitą Neptuna. Jego powierzchnia charakteryzuje się czerwoną barwą.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spacewatch Outer Solar System Discoveries. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]