(55) Pandora – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 10 września 1858 |
Numer kolejny | 55 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,7611 au |
Mimośród | 0,1444 |
Peryhelium | 2,3623 au |
Aphelium | 3,1600 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 214 dni 21 godzin |
Średnia prędkość | 17,83 km/s |
Inklinacja | 7,18° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 66,7 km |
Masa | 3,1×1017 kg |
Średnia gęstość | ? g/cm3 |
Okres obrotu | (4 h 48 min 14 s) h |
Albedo | 0,30 |
Jasność absolutna | 7,80m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni | ~168 K |
(55) Pandora – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 215 dni w średniej odległości 2,76 j.a. Została odkryta 10 września 1858 roku w Albany przez George Mary Searle. Jej nazwa pochodzi od Pandory w mitologii greckiej, żony Epiteteusza. Pandora to również nazwa jednego z księżyców Saturna.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (55) Pandora w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (55) Pandora w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (55) Pandora w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)