Pandora (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pandora
Ilustracja
Zdjęcie Pandory wykonane przez sondę Cassini
Planeta

Saturn

Odkrywca

Stewart A. Collins (Voyager Science Team)

Data odkrycia

25 października 1980

Tymczasowe oznaczenie

S/1980 S26

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

141 810 km[1]

Mimośród

0,0042[1]

Okres obiegu

0,629 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,050°[1]

Długość węzła wstępującego

147,272°[1]

Argument perycentrum

66,248°[1]

Anomalia średnia

125,112°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

104 × 81 × 64 km[2]

Powierzchnia

~21 000 km²

Objętość

~270 000 km³

Masa

(1,371 ± 0,019) × 1017 kg[2]

Średnia gęstość

(0,49 ± 0,06) g/cm³[2]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,0026–0,0060 m/s²[2]

Prędkość ucieczki

19 m/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,6

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

16m

Temperatura powierzchni

78 K

Pandora (Saturn XVII) – księżyc Saturna, odkryty w 1980 na podstawie zdjęć sondy Voyager 1. Jego nazwa pochodzi od Pandory, postaci z mitologii greckiej.

Pandora jest jednym z księżyców pasterskich pierścienia F, krążącym po jego zewnętrznej stronie. Znajduje się ona w rezonansie orbitalnym z Prometeuszem, co powoduje, że orbity obu księżyców są chaotyczne i nie da się przewidzieć ich parametrów w dalekiej przyszłości.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
  2. a b c d P.C. Thomas. Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission. „Icarus”. 208 (1), s. 395-401, lipiec 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.01.025. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Pandora. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
  • Pandora. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).