Bestla (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia | grudzień 2004 |
Tymczasowe oznaczenie | S/2004 S 18 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 20 209 000 km[1] |
Mimośród | 0,5145[1] |
Okres obiegu | 1088,02 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki | 145,136°[1] |
Długość węzła wstępującego | 288,308°[1] |
Argument perycentrum | 81,185°[1] |
Anomalia średnia | 239,156°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 7 km[2] |
Masa | 4,1×1014 kg |
Średnia gęstość | 2,3 g/cm³[2] |
Albedo | 0,04[2] |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Bestla (Saturn XXXIX) – mały księżyc Saturna odkryty przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę na zdjęciach wykonanych za pomocą teleskopów naziemnych w okresie grudzień 2004 – marzec 2005[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[4].
Należy ona do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[4]. Bestla wraz z Narvim tworzy podgrupę o inklinacji bliskiej 145°.
Nazwa pochodzi z mitologii nordyckiej, Bestla była olbrzymką, matką najwyższego boga Odyna[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ IAUC 8523: New satellites of Saturn. Central Bureau for Astronomical Telegrams, 2005-05-04. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
- ↑ a b c Bestla. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bestla. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).