Telesto (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Telesto widziana przez kamerę sondy Cassini | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia | 8 kwietnia 1980 |
Tymczasowe oznaczenie | S/1980 S 13 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 294 720 km[1] |
Mimośród | 0,0002[1] |
Okres obiegu | 1,888 d[1] |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | 1,180°[1] |
Długość węzła wstępującego | 229,182°[1] |
Argument perycentrum | 119,135°[1] |
Anomalia średnia | 260,157°[1] |
Własności fizyczne | |
Wymiary | 29 × 22 × 20 km |
Okres obrotu wokół własnej osi | synchroniczny |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 18,3m |
Telesto (Saturn XIII) – mały księżyc Saturna, odkryty przez B.A. Smitha, H. Reitsemę, S.M. Larsona oraz J.W. Fountaina w 1980 roku z naziemnego obserwatorium.
Jego nazwa pochodzi z mitologii greckiej – Telesto była jedną z Okeanid – córek tytanów Okeanosa i Tetydy.
Telesto porusza się po tej samej orbicie co dużo masywniejsza Tetyda, w punkcie Lagrange’a L4 na orbicie tego księżyca, jest więc tzw. księżycem trojańskim.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Telesto. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- Telesto. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).