Paaliaq (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Strzałka wskazuje położenie księżyca w odstępach 15-minutowych (zdj. ESO) | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | Brett Gladman i inni |
Data odkrycia | 7 sierpnia 2000[1] |
Tymczasowe oznaczenie | S/2000 S2 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 15 204 000 km[2] |
Mimośród | 0,3325[2] |
Okres obiegu | 686,95 d[2] |
Nachylenie do ekliptyki | 46,228°[2] |
Długość węzła wstępującego | 330,022°[2] |
Argument perycentrum | 237,522°[2] |
Anomalia średnia | 321,654°[2] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 22 km[1] |
Albedo | 0,06[1] |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 21,3m |
Paaliaq (Saturn XX) – jeden z nieregularnych księżyców Saturna, odkryty w 2000 roku przez B.J. Gladmana i jego zespół za pomocą teleskopu naziemnego. Należy on do grupy inuickiej nieregularnych księżyców poruszających się ruchem prostym (zgodnie z kierunkiem obrotu Saturna) wokół planety[1].
Jego nazwa pochodzi od fikcyjnego inuickiego szamana z książki Michaela Arvaarluka Kusugaka The Curse of the Shaman[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna