(951) Gaspra – Wikipedia, wolna encyklopedia

(951) Gaspra
Ilustracja
Gaspra sfotografowana przez sondę Galileo
Odkrywca

Grigorij Nieujmin

Data odkrycia

30 lipca 1916

Numer kolejny

951

Oznaczenie tymczasowe

1916 S45

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny
rodzina Flora

Półoś wielka

2,2099 au

Mimośród

0,1733

Peryhelium

1,8255 au

Aphelium

2,8340 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 102 dni 5 godzin

Średnia prędkość

19,88 km/s

Inklinacja

4,10°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

18,2×10,5×8,9 km

Masa

2-3×1016 kg

Średnia gęstość

~2,7 g/cm3

Okres obrotu

(7 h 5 min 30 s) h

Albedo

0,22

Jasność absolutna

11,46m

Typ spektralny

Typ S

Średnia temperatura powierzchni

śred. ~181 K
max. (+8 °C) 281 K

Satelity naturalne

brak

(951) Gaspra – jedna z mniejszych planetoid z pasa głównego. Należy do rodziny Flora.

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Została odkryta 30 lipca 1916 roku w Obserwatorium Simejiz na górze Koszka na Krymie przez rosyjskiego astronoma Grigorija Nieujmina. Nazwa pochodzi od ukraińskiego nadmorskiego uzdrowiska Haspra.

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

Orbita Gaspry jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 4,1°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje 3 lat i 102 dni, krążąc w średniej odległości 2,21 au. Średnia prędkość orbitalna wynosi około 19,88 km/s.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Gaspra ma bardzo nieregularny kształt o rozmiarach 18,2 × 10,5 × 8,9 km. Jej albedo wynosi 0,22, a jasność absolutna 11,46m. Średnia temperatura na powierzchni sięga około 181 K (maks. 8 °C). Zaliczana jest do typu S. Rotuje w okresie 7 godzin i 5 minut (0,293 dnia), oś obrotu nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 72°.

Na powierzchni zalega cienka warstwa regolitu. Stwierdzono występowanie krzemianów, powszechnie występują oliwin i piroksen w proporcjach od 1:4 do 1:7[potrzebny przypis]. Jest na niej wiele małych kraterów, nie zauważono jednak bardzo dużych. Przypuszcza się, że powierzchnia Gaspry jest stosunkowo młoda (20–300 mln lat)[potrzebny przypis].

Badania bezpośrednie

[edytuj | edytuj kod]

29 października 1991 roku sonda kosmiczna Galileo przeleciała w odległości ok. 1600 km od Gaspry, wykonując 57 kolorowych zdjęć obejmujących około 80% powierzchni.

Lista tworów geologicznych na powietrzni Gaspry

[edytuj | edytuj kod]

Regiony na powierzchni Gaspry zostały nazwane na cześć astronomów związanych z tą planetoidą.

Region Nazwa na cześć
Dunne Regio James Dunne
Neujmin Regio Grigorij Nieujmin
Yeates Regio Clayne Yeates

Kratery uderzeniowe na powierzchni Gaspry noszą nazwy pochodzące od słynnych miejscowości uzdrowiskowych. Jeden z nich nazwano Krynicą od uzdrowiska w Polsce.

Krater Nazwa pochodzi od
Aix Aix-en-Provence, Francja
Alupka Ałupka, Ukraina
Baden-Baden Baden-Baden, Niemcy
Badgastein Bad Gastein, Austria
Bagnoles Bagnoles, Francja
Bath Bath, Wielka Brytania
Beppu Beppu, Japonia
Brookton Brookton, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
Calistoga Calistoga, Kalifornia, Stany Zjednoczone
Carlsbard Karlowe Wary, Czechy
Charax Charaks, Ukraina
Helwan Heluan, Egipt
Ixtapan Ixtapan, Meksyk
Katsiveli Katsiveli, Ukraina
Krynica Krynica-Zdrój, Polska
Lisdoonvarna Lisdoonvarna, Irlandia
Loutraki Lutraki, Grecja
Mandal Mandal, Norwegia
Manikaran Manikaran, Indie
Mariánské Lázně Mariánské Lázně, Czechy
Miskhor Miskhor, Ukraina
Moree Moree, Australia
Ramlösa Ramlösa, Szwecja
Rio Hondo Rio Hondo, Argentyna
Rotorua Rotorua, Nowa Zelandia
Saratoga Saratoga, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
Spa Spa, Belgia
Tang-Shan Tangshan, Chiny
Yalova Yalova, Turcja
Yalta Jałta, Ukraina
Zohar Zohar, Izrael

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]