121 Kozacki Batalion Schutzmannschaft – Wikipedia, wolna encyklopedia

121 Batalion Schutzmannschaft

Kosaken-Schutzmannschafts-Bataillon 121

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1942
Organizacja
Rodzaj wojsk	Ordnungspolizei

121 Kozacki Batalion Schutzmannschaft (ros. 121-й казачий полицейский батальон, niem. Kosaken-Schutzmannschafts-Bataillon 121) – oddział wojskowy Wehrmachtu złożony z Kozaków podczas II wojny światowej.

Batalion został sformowany latem 1942 w obozie szkoleniowym w Łubniach na okupowanej Ukrainie. W jego skład weszli kozaccy uchodźcy znad Donu i Kubania. Oddział liczył ok. 300 żołnierzy. P.P. Leontiew i M. F. Rastorgujew utworzyli wśród Kozaków dwie konspiracyjne grupy antyniemieckie. W miasteczku Janów konspiratorzy podnieśli bunt, zabili swoich niemieckich dowódców, po czym z bronią w ręku większość żołnierzy batalionu zbiegła do lasu, przyłączając się do zgrupowania partyzanckiego im. Szczorsa pod dowództwem Grigorija O. Zbanackiego. Kozacy stali się oddziałem im. Budionnego.

• Siergiej G. Czujew, Проклятые солдаты. Предатели на стороне III рейха, Moskwa 2004

• Spis kozackich oddziałów wojskowych w służbie niemieckiej podczas II wojny światowej (jęz. rosyjski)
• Historia kozackich oddziałów wojskowych w służbie niemieckiej podczas II wojny światowej (jęz. rosyjski)