12 Batalion Medyczny (SZ RP) – Wikipedia, wolna encyklopedia

12 Batalion Medyczny

Odznaka pamiątkowa 45 bm
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1961
Rozformowanie	2007
Tradycje
Święto	3 sierpnia
Rodowód	45 bat. med. sat.
Kontynuacja	WSPL
Dowódcy
Pierwszy	mjr lek. Mieczysław Pilch
Ostatni	ppłk lek. Andrzej Pastuszek
Organizacja
Numer	JW 4421[1]
Dyslokacja	Stargard Szczeciński
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska Lądowe
Rodzaj wojsk	WSZ
Podległość	12DZ
Odznaczenia

12 Batalion Medyczny (12 bmed) – były samodzielny batalion służby zdrowia Wojska Polskiego.

W 1961 roku, w strukturach 12 Dywizji Zmechanizowanej w Stargardzie Szczecińskim, sformowano 45 batalion medyczno-sanitarny^[2][3].

Kadrę 45 batalionu medyczno-sanitarnego stanowili żołnierze zawodowi, przeniesieni z innych jednostek 12 DZ oraz 109 Wojskowego Szpitala Garnizonowego w Szczecinie. Czasowo pełniącym obowiązki dowódcy został kpt. lek. Stanisław Kaczmarek ze 109 WSG, szefem sztabu kpt. Włodzimierz Chmielewski, kwatermistrzem kpt. Józef Kałużyński; we wrześniu 1961 roku dowodzenie batalionem objął mjr lek. Mieczysław Pilch. W latach 1961–1962 dokonano remontu bloku koszarowego, w którym został zakwaterowany sztab oraz oddziały: chirurgiczny z blokiem operacyjnym, wewnętrzny oraz część polikliniczna. Batalion otrzymał nowy sprzęt bojowy i techniczny, urządzenia, aparaturę specjalistyczną i medyczną^[4].

W latach 60.–70. XX wieku 45 batalion medyczny wziął udział w szeregu ćwiczeń i manewrów. Jesienią 1962 roku uczestniczył w manewrach wojsk Układu Warszawskiego pod kryptonimem „Odra-Bałtyk”, rozwijając dywizyjny punkt medyczny. W lipcu 1965 roku brał udział w ćwiczeniach „Bałtyk-Wisła” na poligonie Okonek, w lutym 1967 roku – w dywizyjnych ćwiczeniach „Gil-67” podczas których zorganizował zajęcia pokazowe dla przedstawicieli państw Układu Warszawskiego oraz kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej.

W czasie zajęć jednostka była wizytowana przez wiceministra ON gen. broni Jerzego Bordziłowskiego^[4].

We wrześniu 1969 roku brał udział w ćwiczeniach „Odra-Nysa 69”, 15–21 maja 1975 roku – w ćwiczeniach „Harpia-75”, we wrześniu 1976 roku – w ćwiczeniach „Tarcza-76”. 15–27 czerwca 1977 roku podczas połączonych z inspekcją ćwiczeń dywizyjnych „Waruga-77” batalion rozwinął dywizyjny punkt medyczny i został oceniony na 4.36. 15–20 lutego 1978 roku batalion uczestniczył w ćwiczeniach „Orlatan-78”, 18–24 marca 1979 roku – w ćwiczeniach dywizyjnych „Sokół-79” z udziałem jednostek armii radzieckiej, 23–24 sierpnia 1979 roku – w ćwiczeniach pokazowych dla studentów akademii medycznych. W 1980 roku w ramach konkursu o najlepszy batalion medyczny 45 bm zajął pierwsze miejsce w Pomorskim Okręgu Wojskowym ze średnią oceną 4,91^[4].

45 Batalion Medyczno-Sanitarny

W 1961 roku w strukturze batalionu znajdowały się następujące komórki organizacyjne i pododdziały:

• dowództwo i sztab,
  • kompania medyczna,
  • pluton specjalny,
  • pluton ewakuacyjno-transportowy,
  • pluton zaopatrzenia,
• gabinet stomatologiczny,
• apteka.

Na wyposażeniu jednostki znajdował się jeden samochód osobowo-terenowy, 17 samochodów ciężarowo-terenowych, 13 samochodów specjalnych, cztery przyczepy i jedna radiostacja R-107^[4].

• Medal „Za zasługi dla POW”,
• tytuł Najlepszego Batalionu Medycznego w Pomorskim Okręgu Wojskowym w 1980 roku^[4].

21 lipca 1981 roku rozkazem dowódcy 12 DZ Nr 018/81 45 Batalion Medyczno-Sanitarny został przeformowany w 45 Batalion Medyczny–Szpital Wojskowy. Dowódcą batalionu został ppłk lek. Florian Płaneta, zastępcą mjr Zygmunt Gospodarek, szefem sztabu mjr Tadeusz Krzysztofik, kwatermistrzem mjr Wiaczesław Downar. Z końcem lipca 1981 roku w 45 Batalionie Medycznym-Szpitalu Wojskowym funkcjonowały szpitalne wojskowe oddziały: wewnętrzny i chirurgiczny^[4].

13 grudnia 1981 roku podczas stanu wojennego batalion przegrupował się w rejon alarmowy Dobropole Gryfińskie. 24 grudnia jednostka powróciła do macierzystego garnizonu Stargard Szczeciński^[4].

W dniach 21 marca–3 kwietnia 1984 roku batalion wziął udział w ćwiczeniach dywizyjnych „Południe-84” z rozwinięciem dywizyjnego punktu medycznego. 26 lutego–6 marca 1985 roku – w ćwiczeniach dywizyjnych „Rubin-85”, 10–23 września 1986 roku – w ćwiczeniach dywizyjnych „Agat-86”, przeprowadzonych na OC Żagań.

W dniach 25 lutego–14 marca 1987 roku – w ćwiczeniach dywizyjnych „Opal-87”, zorganizowanych na poligonie drawskim z udziałem obserwatorów 22 państw-sygnatariuszy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE). Batalion dokonał tam mobilizacyjnego rozwinięcia, powołując 106 żołnierzy rezerwy^[4].

W 1991 odbyło się 30-lecie powstania jednostki podczas którego uczestniczyli byli dowódcy batalionu i zaproszeni goście^[4].

45 Batalion Medyczny-Szpital Wojskowy

19–26 września 1992 roku batalion uczestniczył w ćwiczeniu „Opal-92”, dokonując mobilizacyjnego rozwinięcia i powołując 102 żołnierzy rezerwy. 12 lutego–21 marca 1994 roku wziął udział w ćwiczeniu „Opal-94”, w czerwcu 1996 roku – „Opal-96” i w październiku 1996 roku – „Ametyst-96”^[4].

31 lipca 1993 roku działalność szpitalnych oddziałów, izby przyjęć oraz kuchni zawieszono, przenosząc udzielanie świadczeń do polikliniki. 9 sierpnia 1993 roku Minister Obrony Narodowej wpisał batalion do rejestru zakładów opieki zdrowotnej^[4].

Od 1981 roku, po przeformowaniu, skład batalionu był następujący^[4]:

• dowództwo i sztab,
• kompania medyczna,
  • plutony segregacji i ewakuacji,
  • pluton chirurgiczny,
• pluton specjalny,
• pluton ewakuacyjno-transportowy,
• pluton zaopatrzenia,
• gabinet stomatologiczny,
• apteka,
• oddział wewnętrzny,
• oddział chirurgiczny.

Wyposażenie jednostki zwiększono o 2 samochody specjalne i 1 przyczepę^[4].

Medal „Za zasługi dla 12 DZ”^[4].

Odznaka pamiątkowa 45 Batalionu Medycznego o wymiarach 47×47 mm posiada kształt krzyża maltańskiego o srebrnych krawędziach z kulkami na końcach ramion. Ramiona pokryte są szkarłatnym lakierem i obwiedzione niebieskim paskiem. Numer i inicjały 45 bm rozmieszczone są na ramionach poziomych. W centrum odznaki okrągła tarcza z żółtym otokiem, na której widnieje herb Szczecina. Między ramionami krzyża skrzyżowane są dwie oksydowane laski Eskulapa. Odznaka ma dwie wersje: oficerską – lakierowaną i żołnierską – bez lakieru. Pierwsze odznaki zostały wręczone kadrze i pracownikom cywilnym 5 kwietnia 1991 roku^[5]. Odznakę zaprojektował Jacek Radziewicz-Winnicki, a wykonana została w pracowni grawerskiej Ryszarda Welgryna z Częstochowy^[6].

26 marca 1996 roku dowódca 12 DZ wydał rozkaz, na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 086/Org. z 19 grudnia 1994 r., o przeformowaniu do końca roku 45 Batalionu Medycznego-Szpitala Wojskowego w 12 Batalion Medyczny-Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska^[7]. W dniach 16–27.06.1997 roku komisja Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej pod przewodnictwem płk. dypl. Stanisława Janikowskiego przeprowadziła kontrolę gospodarczą w 12 Batalionie Medycznym-Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska^[4].

W dniach 17–20 czerwca 1997 roku jednostka uczestniczyła w ćwiczeniu dowódczo-sztabowym pod kryptonimem „Opal-97”^[4], w 1998 roku – w ćwiczeniach „Opal-98”, a w 1999 roku – w ćwiczeniach „Bałtycki Trójkąt” oraz „Węgielny Wyłom”^{[potrzebny przypis]}.

12 Batalion Medyczny

W 1997 roku Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska miała strukturę:

• dowództwo i sztab,
  • kompania medyczna,
• gabinet internistyczny z pracownią elektrokardiografii i endoskopii,
• gabinet chirurgiczny,
• gabinet pediatryczny,
• gabinet neurologiczny,
• gabinet okulistyczny,
• gabinet dermatologiczny,
• gabinet psychiatryczny,
• gabinet laryngologiczny,
• gabinet ginekologiczny,
• gabinet stomatologiczny z pracownią protetyki,
• gabinet fizykoterapii,
• pięć pracowni: radiologiczną, analityki lekarskiej,
• apteka^[4].

• Medal „Za zasługi dla miasta Stargardu”^[4].

1 stycznia 2000 roku 12 Batalion Medyczny–Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska został przeformowany w 12 Batalion Medyczny^[8], pozostający w strukturze 12 DZ pod tym samym numerem (JW 4421). Wraz z rozformowaniem 12 Batalionu Medycznego–Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska, na podstawie zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr 43/MON w sprawie utworzenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, powstała Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska (przekształcona 20 marca 2000 w Wojskową Specjalistyczną Przychodnię Lekarską Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej)^[9].

 Osobny artykuł: Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska SP ZOZ w Stargardzie.

5 lutego 2007 roku 12 Batalion Medyczny rozkazem dowódcy 12 DZ gen. bryg. Jerzego Michałowskiego^[10] został rozformowany, na jego miejsce sformowano Zespół Medyczny w 12 Batalionie Dowodzenia 12 DZ^[10][11].

• Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego^{[potrzebny przypis]}

Dowódcy 1961-1973

Dowódcy 1973-1996

1961: kpt. lek. Stanisław Kaczmarek (cz.p.o.)

1961–1967: mjr lek. Mieczysław Pilch

1967–1970: ppłk lek. Jan Białożyński

1970–1973: mjr lek. Jerzy Krukowski

1973–1981: mjr lek. Florian Płaneta

1981–1988: ppłk lek. Florian Płaneta

1988–1996: mjr/ppłk lek. Antoni Kalinowski

1996–1998: ppłk lek. Antoni Kalinowski

1998–1999: mjr lek. Leszek Haus

1999: mjr lek. Zygmunt Brzuśnian (cz.p.o.)

Dowódcy 1996-2007

2000: mjr lek. Zygmunt Brzuśnian

2000–2002: mjr lek. Zbigniew Przybysz

2002: mjr lek. Marcin Borkowski (cz.p.o.)

2002–2003: mjr mgr Jerzy Tetera (cz.p.o.)

2003–2004: ppłk lek. Włodzimierz Kuta

2004–2005: mjr lek. Andrzej Pastuszek

2005: mjr mgr Jerzy Tetera (cz.p.o.)

2005–2006: ppłk lek. Adam Kufka

2006–2007: ppłk lek. Andrzej Pastuszek

• Leszek Haus (2000-2016)
• Jadwiga Szklarska (2016-obecnie)

1. 45 Batalion Medyczno-Sanitarny (JW 4421) w Stargardzie Szczecińskim (1961-1981) → 45 Batalion Medyczny–Szpital Wojskowy (JW 4421) w Stargardzie Szczecińskim (1981-1996) → 12 Batalion Medyczny–Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska (JW 4421) w Stargardzie Szczecińskim (1996-2000) ↘ przeformowany w 2000
2. 12 Batalion Medyczny (JW 4421) w Stargardzie Szczecińskim (2000-2007) ↘ rozformowany w 2007
3. → Zespół Medyczny w 12 Batalionie Dowodzenia 12 DZ (2007-obecnie)
4. → Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Stargardzie Szczecińskim (2000-2015)
5. → Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Stargardzie (2016-obecnie)

• Garnizon Stargard

• 12 Batalion Medyczny. Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska, Stargard Szczeciński 1961–1996, Stargard Szczeciński 1997.
• Dariusz Faszcza: Z Dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005. ISBN 83-11-10131-0. Brak numerów stron w książce
• Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
• ZdzisławZ. Sawicki ZdzisławZ., Odznaki Wojska Polskiego 1989–2002, AdamA. Wielechowski, Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2002, ISBN 83-7339-012-X, OCLC 225093003 . Brak numerów stron w książce
• ZdzisławZ. Sawicki ZdzisławZ., JerzyJ. Waszkiewicz JerzyJ., AdamA. Wielechowski AdamA., Mundur i Odznaki Wojska Polskiego, Warszawa: Bellona, 1997, ISBN 83-11-08588-9, OCLC 750943548 . Brak numerów stron w książce
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.

• Strona internetowa WSPL SP ZOZ w Stargardzie