17 Pułk Piechoty im. Hrabiego Barfuss (4 Westfalski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1813 |
Patron | Hrabia Barfuss |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
17 Pułk Piechoty im. Hrabiego Barfuss (4 Westfalski) (niem. Infanterie-Regiment „Graf Barfuß“ (4. Westfälisches) Nr. 17) – pułk piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.
Pułk został sformowany 1 lipca 1813. Stacjonował w Morhange[1] . Wchodził w skład XXI Korpusu Armijnego[1] .
W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 65 Brygady Piechoty 42 Dywizji[2] został wysłany na front zachodni[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wykaz niemieckich pułków piechoty ↓.
- ↑ Thomas 2019 ↓, s. 14.
- ↑ Thomas 2019 ↓, s. 11.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).