17 Pułk Piechoty im. Hrabiego Barfuss (4 Westfalski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

17 pułk piechoty
Infanterie-Regiment Nr. 17
Ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1813

Patron

Hrabia Barfuss

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Morhange

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

XXI Korpus Armijny

17 Pułk Piechoty im. Hrabiego Barfuss (4 Westfalski) (niem. Infanterie-Regiment „Graf Barfuß“ (4. Westfälisches) Nr. 17) – pułk piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

Pułk został sformowany 1 lipca 1813. Stacjonował w Morhange[1]. Wchodził w skład XXI Korpusu Armijnego[1].

W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 65 Brygady Piechoty 42 Dywizji[2] został wysłany na front zachodni[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Żołnierze pułku