7 Pułk Grenadierów im. Króla Wilhelma I (2 Zachodniopruski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

7 pułk grenadierów
Königlich-Preußisches Grenadier-Regiment König Wilhelm I
ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1797

Nazwa wyróżniająca

2 Zachodniopruski

Patron

Wilhelm I Hohenzollern

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Legnica

Formacja

Armia Cesarstwa Niemieckiego

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

18 Brygada Piechoty

7 Pułk Grenadierów Króla Wilhelma I (2 Zachodniopruski) (niem. Königlich-Preußisches Grenadier-Regiment König Wilhelm I (2. Westpreussisches) Nr. 7) – oddział piechoty Armii Cesarstwa Niemieckiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

7 pułk grenadierów im. Króla Wilhelma I został sformowany 20 lutego 1797[1]. Stacjonował w garnizonie Legnica i wchodził w skład XVIII Brygady Piechoty (18. Infanterie-Brigade), której dowództwo mieściło się w tym samym mieście.

XVIII BP podporządkowana była dowódcy 9 Dywizja Piechoty (9. Infanterie-Division) w Głogowie, a ta z kolei dowódcy V Korpusu Armii Niemieckiej w Poznaniu

W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 18 Brygady Piechoty 9 Dywizji[2] został wysłany na front zachodni[3].

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]

W 7 pułku grenadierów pełnili służbę służył m.in.:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
  • Claus von Bredow, bearb., Historische Rang- und Stammliste des deuschen Heeres (1905)
  • Hermann Cron et al., Ruhmeshalle unserer alten Armee (Berlin, 1935)
  • Hermann Cron, Geschichte des deutschen Heeres im Weltkriege 1914-1918 (Berlin, 1937)
  • Günter Wegner, Stellenbesetzung der deutschen Heere 1815-1939. (Biblio Verlag, Osnabrück, 1993), Bd. 1
  • Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).