1928 w Wojsku Polskim – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kalendarium Wojska Polskiego 1928 – wydarzenia w Wojsku Polskim w roku 1928.
Styczeń
[edytuj | edytuj kod]- generał brygady w stanie spoczynku Mariusz Zaruski został zatrudniony w Marynarce Wojennej, w charakterze pracownika kontraktowego do prac regulaminowych
- podpułkownik Roman Abraham awansował na pułkownika w korpusie oficerów kawalerii
- Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustanowił organy lotniczej służby zdrowia:
- Referat Lotniczej Służby Zdrowia przy Departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych
- Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich przy Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie[1] → Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej
- weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1927 o wydzieleniu z ogólnej administracji państwowej przedsiębiorstwa „Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie”. Na mocy rozporządzenia Centralne Warsztaty Lotnicze w Warszawie zostały wydzielone z ogólnej administracji państwowej jako przedsiębiorstwo, posiadające samoistną osobowość prawną pod nazwą „Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie”, w skrócie „P.Z.L.”. Zakres działania i sposób wykonywania przedsiębiorstwa określał statut, zatwierdzony przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wojskowych[2]
- W Cieszynie zmarł pułkownik w stanie spoczynku Franciszek Saxl[3].
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 23 stycznia 1928 o podwyższeniu uposażenia wojskowych zawodowych i oficerów rezerwy, zatrzymanych w czynnej służbie[4]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 16 stycznia 1928 o stanie wojennym[5]
Luty
[edytuj | edytuj kod]- Prezydent RP mianował:
- pułkownika Waleriana Czumę dowódcą 5 Dywizji Piechoty we Lwowie,
- pułkownika Henryka Krok-Paszkowskiego dowódcą Obszaru Warownego „Wilno”
- Minister Spraw Wojskowych mianował:
- pułkownika Jerzego Ferek-Błeszyńskiego attaché wojskowym w Paryżu[6]
- pułkownik lekarz doktor Adam Huszcza został kierownikiem, a major doktor lekarz Włodzimierz Missiuro – zastępcą kierownika Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich[7]
- Minister Spraw Wojskowych nadał koszarom 54 Pułku Piechoty w Tarnopolu nazwę „Koszary im. Króla Jana Sobieskiego”[8]
Marzec
[edytuj | edytuj kod]- Prezydent RP ustanowił Krzyż Zasługi za Dzielność, jako odmianę Krzyża Zasługi celem szczególnego wyróżnienia żołnierzy wojska i marynarki wojennej, funkcjonariuszy Policji Państwowej i Policji Województwa Śląskiego oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej za czyny, spełnione w specjalnie ciężkich warunkach z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia w obronie prawa, nietykalności granic państwowych oraz życia i mienia obywateli[9]
- Minister Spraw Wojskowych nakazał dowódcy Okręgu Korpusu Nr I przeniesienie Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrów Mazowiecka do Małkini z jednoczesną zmianą nazwy na PKU Małkinia[10]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 30 stycznia 1928 w sprawie uznania miasta Wilna i okolicy za obszar warowny[11]
- Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski, w dniu swoich imienin zwolnił generała dywizji Władysława Sikorskiego ze stanowiska dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie i mianował:
- generała brygady Bolesława Popowicza dowódcą Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie,
- pułkownika Jana Kruszewskiego dowódcą 1 Dywizji Piechoty Legionów,
- pułkownika Michała Pakosza dowódcą piechoty dywizyjnej 1 Dywizji Piechoty Legionów,
- podpułkownika Sztabu Generalnego Bolesława Krzyżanowskiego dowódcą 1 Pułku Piechoty Legionów[12]
- Minister Spraw Wojskowych zarządził przeniesienie Oficerskiego Trybunału Orzekającego z Warszawy do Modlina[13]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 o zagospodarowaniu lasów państwowych[14]
- Minister Rolnictwa, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, mógł uznać za lasy chronione lasy, które miały specjalne znaczenie dla obrony Państwa;
- weszło w życie Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach[15]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 6 marca 1928 o wojskowych zasiłkach wojennych[16]
Kwiecień
[edytuj | edytuj kod]- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 6 marca 1928 o ochotniczych lotach ćwiczebnych. Oficerowie, podoficerowie i szeregowcy - piloci rezerwy, którzy posiadali przydział do rezerwy lotnictwa lądowego lub morskiego, mogli, o ile nie przekroczyli 40 lat życia, odbywać poza okresem ustawowych ćwiczeń rezerwy ochotnicze loty ćwiczebne w charakterze pilotów wojskowych[17]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 o Straży Granicznej[18]
- w razie częściowej lub całkowitej mobilizacji albo w innych wypadkach, w których ze względu na interes obrony państwa Rada Ministrów uzna to za konieczne, Straż Graniczna z chwilą ogłoszenia mobilizacji względnie od dnia, wskazanego uchwałą Rady Ministrów, stawała się z mocy samego prawa częścią sił zbrojnych państwa;
- oficerowie i szeregowi Straży Granicznej od chwili doręczenia lub ogłoszenia rozkazu o wcieleniu do sił zbrojnych odpowiadali według kodeksu karnego wojskowego przed właściwymi sądami wojskowymi wedle przepisów ustawy wojskowego postępowania karnego;
- organizację wewnętrzną i składy osobowe poszczególnych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej ustalał Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych
- Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu mógł przydzielać do Straży Granicznej oficerów i szeregowych służby czynnej;
- Komendanta Straży Granicznej mianował Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Skarbu przedstawiony w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych oraz z Prezesem Rady Ministrów;
- przepisy o umundurowaniu i uzbrojeniu Straży Granicznej wydawał Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych →[19]
- z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraciło moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Skarbu o organizacji Straży Celnej z dnia 31 sierpnia 1927[20]
- weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wydzielenia z ogólnej administracji państwowej wojskowych wytwórni umundurowania i oporządzenia przy okręgowych zakładach mundurowych w Warszawie, Krakowie i Poznaniu; na mocy rozporządzenia zostało utworzone przedsiębiorstwo, posiadające samoistną osobowość prawną, pod nazwą: „Państwowe Zakłady Umundurowania w Warszawie”, w skrócie „P.Z.U.”[21]
- Rada Ministrów zatwierdziła statut przedsiębiorstwa „Państwowe Zakłady Umundurowania w Warszawie”[22]
- weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 marca 1928 o wydzieleniu z ogólnej administracji państwowej przedsiębiorstwa „Państwowe Zakłady Inżynierii w Warszawie”; na mocy rozporządzenia Centralne Warsztaty Inżynierii w Warszawie w składzie: Centralne Warsztaty Samochodowe, Centralne Warsztaty Saperskie i Centralne Warsztaty Łączności zostały wydzielone z ogólnej administracji państwowej jako przedsiębiorstwo, posiadające samoistną osobowość prawną, pod nazwą „Państwowe Zakłady Inżynierii w Warszawie”, w skrócie „P. Z. Inż.”[23]
- weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie zatwierdzenia statutu przedsiębiorstwa „Państwowe Zakłady Inżynierii” w Warszawie”[24]
- weszło w życie rozporządzenie Ministra Robót Publicznych i Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych z dnia 27 stycznia 1928 o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych[25]
- Wojskowe pojazdy podlegają przepisom działu drugiego „Warunki techniczne pojazdów” i czwartego „Prowadzenie pojazdów” wspomnianego rozporządzenia;
- Minister Spraw Wojskowych został zobligowany do dostosowania wojskowych pojazdów do wymagań przewidzianych w dziale drugim rozporządzenia,
- dopuszczanie do ruchu wojskowych pojazdów, ustalanie dla nich znaków rejestracyjnych, wydawanie dowodów rejestracyjnych, oraz wydawanie pozwoleń na prowadzenie ich przez wojskowych zawodowych i odbywających obowiązkową czynną służbę wojskową, należało do właściwych władz wojskowych;
- w skład komisji egzaminacyjnej dla kierowców wojskowych wchodził delegat wojewódzkiej władzy administracji ogólnej z głosem decydującym w zakresie znajomości przepisów porządkowych na drogach publicznych;
- pozwolenia wojskowe na prowadzenie pojazdów powinny były odpowiadać pozwoleniom przewidzianym w rozporządzeniu
Maj
[edytuj | edytuj kod]- Minister Spraw Wojskowych w związku z wejściem w życie Rozporządzenia Prezydenta RP o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach:
- polecił zmienić dotychczasowe wizerunki orłów na budynkach i sprzęcie wojskowym na orły nowego wzoru w terminie do 28 marca 1930,
- postanowił, że orły państwowe na chorągwiach, sztandarach i flagach, na orderach, na odznaczeniach, na oznakach pułkowych, szkolnych i pamiątkowych zatwierdzonych przed dniem 28 marca 1928, pozostaną w kształcie dotychczasowym, powstające po dniu 28 marca 1928 chorągwie, sztandary, oznaki itp winny mieć orły państwowe nowego wzoru,
- ustalił, że orzełki na czapkach wojska, orzełki na kołnierzach generałów i oficerów Sztabu Generalnego, orły na kołnierzach oficerów i szeregowych w 63, 64 i 65 Pułku Piechoty oraz orły umieszczane drzewcach chorągwi i sztandarów, jako symbole i specjalne znaki historyczno-wojskowe i ornamentacyjne, pozostaną w swoim dotychczasowym kształcie,
- wprowadził na guzikach mundurowych orzełki nowego wzoru,
- zezwolił oficerom „na donaszanie” guzików mundurowych z orzełkami dotychczasowego rysunku do 28 marca 1930,
- ustalił, że szeregowi będą donaszać guziki starego typu do czasu wyczerpania się posiadanych przez intendenturę zapasów[26][27]
- Minister Spraw Wojskowych zezwolił oficerom wszystkich rodzajów broni i służb podczas występowania w ubiorze salonowym na noszenie oficerskiego pasa salonowego oraz rapci do noszenia szabli pod kurtką[28] → Mundur Wojska Polskiego II RP
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP 11 stycznia 1928 w sprawie zmian i uzupełnień niektórych postanowień ustawy z dnia 23 maja 1924 o powszechnym obowiązku służby wojskowej[29]
- w Zamku Ujazdowskim w Warszawie odbyło się uroczyste pożegnanie pierwszego dyrektora nauk Oficerskiej Szkoły Sanitarnej, pułkownika lekarza doktora Ludwika Zembrzuskiego
- w porcie gdyńskim odbyła się ceremonia poświęcenia i podniesienia bandery na okręcie szkolnym ORP „Iskra”; w ceremonii wzięli udział między innymi dowódca Floty, komandor Józef Unrug, szef Francuskiej Misji Morskiej, komandor Richard, naczelnik Urzędu Marynarki Handlowej w Gdyni, p. Poznański oraz delegatki dwóch zakładów naukowych żeńskich, które ufundowały galę banderową[30]
- w Drohobyczu, generał dywizji Kazimierz Sosnkowski, w imieniu Prezydenta RP i Ministra Spraw Wojskowych, wręczył dowódcy 6 Pułku Strzelców Podhalańskich chorągiew ufundowaną przez społeczeństwo Ziemi Drohobyckiej i Borysławskiej[31]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 14 marca 1928 o prawie lotniczym zgodnie, z którym między innymi:
- zarząd wojskową żeglugą powietrzną należał do Ministra Spraw Wojskowych,
- polskimi statkami powietrznymi były statki, wpisane do polskiego rejestru państwowego i polskie wojskowe statki powietrzne,
- za statki powietrzne uznawano: balony, sterowce, samoloty, szybowce i inne tego rodzaju aparaty, zdolne do unoszenia się w powietrzu i przewożenia ludzi lub rzeczy,
- statek powietrzny, będący w rozporządzeniu władz wojskowych i znajdujący się pod dowództwem osoby, pełniącej służbę wojskowa, uważany był za statek wojskowy,
- w razie wojny bądź ogłoszenia mobilizacji ogólnej lub częściowej Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Komunikacji, a na obszarze wojennym - Naczelny Wódz, mógł ograniczyć lub całkowicie zakazać żeglugi powietrznej, powyższe ograniczenie lub zakaz nie dotyczył wojskowych statków powietrznych i innych statków powietrznych, pełniących służbę publiczno-państwową,
- Minister Spraw Wojskowych był uprawniony do określenia granic stref zakazanych dla przelotu statków powietrznych → M.P. z 1934 r. nr 212, poz. 281,
- używanie aparatów fotograficznych na pokładzie statku powietrznego podczas lotu wymagało zezwolenia Ministra Spraw Wojskowych względnie władz przez niego upoważnionych,
- przewóz statkiem powietrznym materiałów wybuchowych, broni, amunicji, gołębi pocztowych mógł być dokonywany jedynie za zezwoleniem Ministra Spraw Wojskowych względnie władz, przez niego upoważnionych → Dz.U. z 1932 r. nr 96, poz. 830,
- każdy, kto znalazł porzucony statek powietrzny lub jego szczątki był zobowiązany powiadomić o tym najbliższy organ służb bezpieczeństwa publicznego lub miejscową władzę gminną[32],
- na Zamku Królewskim w Warszawie szef Departamentu Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, pułkownik Sztabu Generalnego Ludomił Rayski towarzyszył francuskim lotnikom: Dieudonné Costes i Josephowi Le Brix w czasie audiencji u Prezydenta RP Ignacego Mościckiego[33]
- w Ostrowie Wielkopolskim Prezydent RP Ignacy Mościcki wręczył chorągiew 60 Pułkowi Piechoty Wielkopolskiej[34]
- w Obozie Kościuszkowskim na warszawskich Powązkach dowódca Okręgu Korpusu Nr I, generał dywizji Jan Karol Wróblewski otworzył kasyno podoficerskie Pułku Radiotelegraficznego[35]
- we Wrześni Prezydent RP Ignacy Mościcki wręczył chorągiew 68 Pułkowi Piechoty[36]
- w Brzeżanach, inspektor armii, generał dywizji Edward Śmigły-Rydz wręczył chorągiew 51 Pułkowi Piechoty[37]
- na Dworcu Głównym w Warszawie szef Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, generał brygady Stanisław Rouppert wziął udział w poświęceniu pociągu sanitarnego, który staraniem Towarzystwa Polsko-Bułgarskiego następnego dnia został wysłany do Bułgarii w celu niesienia pomocy poszkodowanym w następstwie trzęsienia ziemi; w składzie pociągu znalazło się dziewięć wagonów z pełnym wyposażeniem szpitalnym, w tym jeden wagon pulmanowski z pracownią bakteriologiczną Państwowego Zakładu Higieny[35]
Czerwiec
[edytuj | edytuj kod]- wręczono chorągiew 19 Pułkowi Piechoty[38]
- początek pierwszego rejsu szkolnego ORP „Iskra”
- wręczono chorągiew 30 Pułkowi Piechoty[39]
- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP w sprawie warunków przemianowania oficerów rezerwy na oficerów zawodowych Polskiej Marynarki Wojennej, tudzież ustalenie starszeństwa przy przemianowaniu[40]
- koniec pierwszego rejsu szkolnego ORP „Iskra”; okręt zawinął do portów: Libawa, Hanko, Helsinki, Visby
Lipiec
[edytuj | edytuj kod]- wręczono chorągiew 82 Pułkowi Piechoty[41]
- weszło w życie rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych z dnia 19 czerwca 1928 w sprawie przemianowania oficerów rezerwy na oficerów zawodowych marynarki wojennej[42]
- Minister Spraw Wojskowych przemianował 11 Pułk Myśliwski w Lidzie na 5 Pułk Lotniczy[43]
- weszła w życie ustawa z dnia 22 czerwca 1928 o amnestii z powodu dziesięciolecia odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie; amnestia dotyczyła przestępstw, należących do właściwości sądów karnych zarówno powszechnych jak wojskowych oraz do właściwości władz administracyjnych; amnestia nie miała zastosowania do przestępstw wojskowych, podżegania i pomocy do tych przestępstw, uchylania się od służby wojskowej, jeśli sprawca w tym celu opuścił granice państwa lub w tym celu przebywał zagranicą, chyba że sprawca przed upływem jednego miesiąca od dnia ogłoszenia tej ustawy został ujęty, lub stawił się do dyspozycji właściwej władzy celem wykonania obowiązku służby wojskowej[44]
- początek drugiego rejsu szkolnego ORP „Iskra”
- weszło w życie rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych z dnia 15 maja 1928 w sprawie wykonania ustawy z dnia 18 lipca 1924 o podstawowych obowiązkach i prawach szeregowych Wojska Polskiego, zmienionej i uzupełnionej rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 kwietnia 1927 → Dz.U. z 1928 r. nr 71, poz. 643
- na podstawie wspomnianego rozporządzenia starsi szeregowcy w baonach strzelców mogli korzystać z tytułu „starszy strzelec”,
- według rodzajów służby wojskowej podoficerowie zawodowi i szeregowi dzielili się na podoficerów zawodowych i szeregowych: piechoty, kawalerii, artylerii, aeronautyki, inżynierii, służby uzbrojenia, służby intendentury, służby zdrowia i żandarmerii;
- podoficerowie zawodowi poszczególnych rodzajów służby wojskowej dzielili się na następujące kategorie: podoficerowie zawodowi broni i służby, podoficerowie zawodowi majstrzy wojskowi i podoficerowie zawodowi orkiestranci,
- wszelkie przepisy, odnoszące się do podoficerów zawodowych miały zastosowanie także do „istniejących jeszcze w wojsku chorążych zawodowych”.
Sierpień
[edytuj | edytuj kod]- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 w sprawie kodeksu karnego wojskowego[45]
- weszło w życie rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych z dnia 6 lipca 1928 w sprawie przedterminowego zwolnienia osób, odbywających karę pozbawienia wolności z mocy wyroków wojskowych sądów karnych[46]
- Minister Spraw Wojskowych przemianował pododdziały lotnictwa:
- 111 Eskadra Myśliwska → 131 Eskadra Myśliwska
- 112 Eskadra Myśliwska → 132 Eskadra Myśliwska
- 113 Eskadra Myśliwska → 121 Eskadra Myśliwska
- 114 Eskadra Myśliwska → 122 Eskadra Myśliwska
- 115 Eskadra Myśliwska → 141 Eskadra Myśliwska
- 116 Eskadra Myśliwska → 142 Eskadra Myśliwska
- 121 Eskadra Myśliwska → 111 Eskadra Myśliwska
- 122 Eskadra Myśliwska → 112 Eskadra Myśliwska
- 14 Eskadra Niszczycielska → 211 Eskadra Niszczycielska Nocna
- dotychczasowy II Dywizjon Niszczycielski 1 Pułku Lotniczego został przemianowany na II Dywizjon Niszczycielski Nocny; początkowo w skład dywizjonu została włączona jedynie 211 Eskadra Niszczycielska Nocna; organizatorem i dowódcą dyonu był kapitan pilot Witold Rutkowski[47]
- Minister Spraw Wojskowych przemianował szkoły oficerskie na szkoły podchorążych:
- Oficerska Szkoła Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej → Szkoła Podchorążych Piechoty
- Oficerska Szkoła Kawalerii w Grudziądzu → Szkoła Podchorążych Kawalerii
- Oficerska Szkoła Artylerii w Toruniu → Szkoła Podchorążych Artylerii
- Oficerska Szkoła Lotnicza w Dęblinie → Szkoła Podchorążych Lotnictwa
- Oficerska Szkoła Inżynierii w Warszawie → Szkoła Podchorążych Inżynierii
- Oficerska Szkoła Sanitarna w Warszawie → Szkoła Podchorążych Sanitarnych
- Oficerska Szkoła dla Podoficerów w Bydgoszczy → Szkoła Podchorążych dla Podoficerów
- oraz
- Kurs Szkoły Podchorążych w Oficerskiej Szkole Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej → Kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty
- Batalion Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej → Batalion Szkoły Podchorążych Piechoty[48]
- w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie odbyła się pierwsza promocja absolwentów; prymusem został podporucznik obserwator Bronisław Bogucki[49]
- w trakcie ćwiczeń wojskowych 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Rogóźnie kpt. Rudolf Mleczko został zastrzelony przez por. Jana Pniewskiego[50].
Wrzesień
[edytuj | edytuj kod]- weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 7 marca 1928 o służbie wojskowej podoficerów i szeregowców marynarki wojennej[51]
- Rada Ministrów ustanowiła Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[52]
- wręczono chorągiew 85 Pułkowi Piechoty[53]
- na obszarze Okręgu Korpusu Nr IV została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Łask, która administrowała na terenie powiatu łaskiego[54]
- Rada Ministrów ustanowiła Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[55]
Październik
[edytuj | edytuj kod]- koniec drugiego rejsu szkolnego ORP „Iskra”; okręt zawinął do portów: Dunkierka, Lizbona, Casablanca, Cherbourg
- na Rynku w Nowym Sączu Prezydent RP Ignacy Mościcki wręczył chorągiew 1 Pułkowi Strzelców Podhalańskich[56]
- Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Sprawiedliwości wydał rozporządzenie o sposobie nadania Medalu Pamiątkowego za Wojnę 1918–1921[57]
Listopad
[edytuj | edytuj kod]- W Krakowie zmarł pułkownik artylerii w stanie spoczynku Ryszard Frendl[58].
- Minister Spraw Wojskowych wydał rozporządzenie o sposobie nadania Medalu Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[59].
- W Zakładach Amunicyjnych „Pocisk” w Rembertowie, w wyniku eksplozji materiałów wybuchowych, zginęło dwóch pracowników, a kolejnych dwóch zostało ciężko rannych[60].
- W Dzienniku Ustaw RP zostało opublikowane obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 listopada 1928 o sprostowaniu błędów w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o Straży Granicznej; słowa „Dowódca Straży Granicznej” i „Dowództwo Straży Granicznej” zastąpiono słowami „Komendant Straży Granicznej” i „Komenda Straży Granicznej”[61].
- Wręczono chorągiew 25 Pułkowi Piechoty[62].
Grudzień
[edytuj | edytuj kod]- Pułkownik lekarz weterynarii Feliks Rozwadowski, były szef Wydziału Remontu Koni w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych został kierownikiem Wojskowego Zakładu Remontu Koni[63].
- Minister Spraw Wojskowych przeniósł wszystkich oficerów saperów kolejowych z korpusu oficerów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów z pozostawieniem na dotychczasowych stanowiskach[64].
- W Poznaniu zmarł kapitan artylerii Teofil Gwóźdź, komendant Kadry 7 Oddziału Służby Uzbrojenia, odznaczony medalem a wojnę i Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi[65].
- Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zniósł dotychczasową nazwę „Sztab Generalny” i tytuł „Oficer Sztabu Generalnego”, a w ich miejsce wprowadził nazwę „Sztab Główny” i tytuł „Oficer dyplomowany”[66].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 1 z 7 stycznia 1928 r., poz. 1.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 4, poz. 27
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 100.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 7, poz. 42
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 8, poz. 54
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 4 z 20 lutego 1928 r., s. 29, 33.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 4 z 20 lutego 1928 r., s. 37.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 6 z 24 lutego 1928 r., poz. 63.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 30, poz. 279
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 7 z 13 marca 1928 r., poz. 78.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 29, poz. 273
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 7 z 20 marca 1928 r., s. 65.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 8 z 24 marca 1928 r., poz. 97.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 36, poz. 336
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 115, poz. 980
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 29, poz. 268
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 27, poz. 246
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 37, poz. 349
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 26, poz. 228
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 82, poz. 716
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 430
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 85, poz. 137
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 429
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 87, poz. 141
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 41, poz. 396
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 11 z 1 maja 1928 r., poz. 129.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 27 z 9 października 1928 r., poz. 313.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 11 z 1 maja 1928 r., poz. 130.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 4, poz. 26
- ↑ „Polska Zbrojna” Nr 177 z 7 maja 1928 r. s. 3.
- ↑ „Polska Zbrojna” Nr 177 z 7 maja 1928 r. s. 2.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 31, poz. 294
- ↑ „Polska Zbrojna” Nr 146 z 26 maja 1928 r. s. 2.
- ↑ „Polska Zbrojna” Nr 148 z 29 maja 1928 r. s. 1-2.
- ↑ a b „Polska Zbrojna” Nr 149 z 30 maja 1928 r. s. 4.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 131.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 100.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 52.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 71.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 61, poz. 563
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 154.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 69, poz. 633
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 21 z 2 sierpnia 1928 r., poz. 235.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 70, poz. 641
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 36, poz. 328
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 72, poz. 655
- ↑ Jerzy Pawlak, Polskie eskadry ..., s. 49, 90-91.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 22 z 9 sierpnia 1928 r., poz. 249.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 13 z 15 sierpnia 1928 r., s. 272.
- ↑ Rudolf Mleczko. geni.com. [dostęp 2016-07-21].
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 27, poz. 251
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 233, poz. 533
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 161.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 34 z 4 grudnia 1928 r., poz. 372.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 237, poz. 543
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 165.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 253, poz. 600
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 42.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 32 z 9 listopada 1928 r., poz. 354.
- ↑ Dziennik Poznański Nr 263 z 14 listopada 1928 r. Kurier Poznański Nr 521 z 13 listopada 1928 r.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 94, poz. 835
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 65.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 133.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 34 z 4 grudnia 1928 r., poz. 371.
- ↑ „Polska Zbrojna” Nr 351 z 19 grudnia 1928 roku, s. 6.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 36 z 22 grudnia 1928 r., poz. 396.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 1928.
- Jerzy Pawlak , Polskie eskadry w latach 1918–1939, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, ISBN 83-206-0760-4, OCLC 69601095 .
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
- Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.