26 Poznański Batalion Piechoty – Wikipedia, wolna encyklopedia

26 Poznański Batalion Piechoty

Barwy batalionu (brygady)
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	16 marca 1945
Nazwa wyróżniająca	Poznański
Dowódcy
Pierwszy	mjr Józef Władyka
Organizacja
Dyslokacja	Alva, Muthill, Tain
Rodzaj sił zbrojnych	Wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	8 Brygada Piechoty

26 Poznański Batalion Piechoty (26 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Na podstawie rozkazu dziennego Nr 32/45 dowódcy 8 Brygady Piechoty z dnia 16 marca 1945 roku 26 Poznański Batalion Piechoty został usamodzielniony z dniem 19 marca 1945 roku pod względem ewidencyjnym^[1]. Powyższy rozkaz został przyjęty, jako rozkaz utworzenia batalionu. Tego dnia oddział liczył 5 oficerów i 153 szeregowych. 20 marca batalion został zakwaterowany w miejscowości Alva, położonej na wschód od miasta Stirling (2 kompania w miejscowości Tillicoultry)^[2]. Batalion nie wziął udziału walkach na froncie. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945 roku. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80% z Wehrmachtu lub organizacji Todta, do których zostali przymusowo wcieleni^[3]. 14 kwietnia 1945 roku kompania wsparcia została przeniesiona do miejscowości Muthil, 20 mil na północny wschód od Alvy, natomiast kompanie 1. i 2. do obozu Station, położonego półtorej mili od Muthil^[4]. 7 czerwca 1945 roku batalion liczył 30 oficerów i 1012 szeregowców^[5]. 10 czerwca 1945 roku w Alva żołnierze batalionu złożyli przysięgę^[6]. 16 czerwca 1945 roku w Bridge of Allan batalion wziął udział w przeglądzie oddziałów dokonanym przez Naczelnego Wodza, generała dywizji Tadeusza Komorowskiego^[7]. 15 lipca 1945 roku batalion został dyslokowany do miejscowości Tain w północnej Szkocji, w dwóch rzutach: kolejowym i kołowym^[8]. 21 lipca 1945 roku batalion liczył 38 oficerów i 1027 szeregowych^[9]. 12 sierpnia 1945 roku batalion wizytował dowódca I Korpusu, generał dywizji Stanisław Maczek i dowódca 4 Dywizji Piechoty, generał brygady Kazimierz Glabisz w towarzystwie dowódcy 8 Brygady Piechoty, pułkownika Andrzeja Bogacza^[10]. 29 stycznia 1946 roku baon inspekcjonował szef Sztabu Głównego, generał dywizji Stanisław Kopański^[11].

Organizacja i obsada personalna^[3]

• dowódca – mjr Józef Władyka
• I zastępca dowódcy batalionu – mjr Jan Adam Niedzielski (od 3 IV 1945^[12])
• kwatermistrz – kpt. Kasper Ślepokura (od 3 IV 1945^[12])
• adiutant – ppor. Jan Wierszycki (od 3 IV 1945^[12])
• dowódca kompanii dowodzenia – kpt. Stanisław Otwinowski (od 7 IV 1945), kpt. Zenon Pietrucki (od 16 VI 1945^[13])
• dowódca 1 kompanii – por. Edward Car
• dowódca 2 kompanii – por. Józef Wiktor Blumski (od 19 V 1945^[14]), kpt. Bolesław Graff (od 16 VI 1945^[13])
• dowódca 3 kompanii – por. Sławomir Grodzicki (od 7 IV 1945)
• dowódca 4 kompanii – kpt. Tadeusz Jaworski (od 26 IV 1945^[15])
• zastępca dowódcy 4 kompanii - por. Wilhelm Snopek (od 16 VI 1945^[13])
• dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Teodor Paschke (od 5 IV 1945^[16])

• Patki - granatowe z żółtą żyłką^[3]
• Otoki: granatowe^[3]
• Znaki na wozach: czarna cyfra 69 na brązowym tle^[3]

• Dziennik działań 26 Poznańskiego Batalionu Piechoty 1945-1946, sygn. C.43. Londyn: Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1946.
• Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
• 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.