2 Brygada Strzelców (PSZ) – Wikipedia, wolna encyklopedia

2 Brygada Strzelców – brygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

2 Brygada Strzelców została sformowana na podstawie rozkazu Naczelnego Wodza z 5 lipca 1940 roku w Douglas, w Szkocji, pod dowództwem gen. bryg. Rudolfa Dreszera^[1][2].

Struktura brygady została opracowana na podstawie doświadczeń wojennych. Miała być jednostką ruchliwą, przystosowaną do działań manewrowych, zmotoryzowaną, dysponującą dużą siła ognia (batalion czołgów i artyleria wsparcia).

Na podstawie rozkazu L.dz. 798/Tjn./O.I.Og.Org./40 Naczelnego Wodza i Ministra Spraw Wojskowych z 13 listopada 1940 roku przeprowadzono następujące zmiany organizacyjne niektórych jednostek wojska:

• 1 batalion strzelców został przeniesiony z 1 Brygady Strzelców do 2 Brygady Strzelców i przemianowany na batalion im. 14 pułku Ułanów Jazłowieckich,
• 6 batalion strzelców (podhalańskich) został przeniesiony z 2 Brygady Strzelców do 1 Brygady Strzelców i przemianowany na 1 batalion strzelców podhalańskich,
• 2 Brygada Strzelców została przemianowana na 10 Brygadę Kawalerii Pancernej,
• 2 oddział rozpoznawczy na 10 oddział rozpoznawczy,
• 4 batalion strzelców na 10 pułk strzelców konnych,
• 5 batalion strzelców na 24 pułk ułanów,
• 2 dywizjon artylerii lekkiej na 16 dywizjon artylerii motorowej,
• 2 samodzielny batalion czołgów na 10 samodzielny batalion czołgów,
• 2 bateria artylerii przeciwlotniczej na 10 baterię artylerii przeciwlotniczej,
• 2 kompania przeciwpancerna na 10 kompanię przeciwpancerną,
• 2 kompania łączności na 10 szwadron łączności,
• 2 samodzielna kompania saperów na 10 samodzielną kompanię saperów,
• 2 park uzbrojenia na 10 park uzbrojenia,
• 2 kompania sanitarna na 10 kompanię sanitarną,
• 2 park Intendentury na 10 park Intendentury,
• 2 park samochodowy na 10 park samochodowy,
• 2 kolumna samochodowa 10 kolumnę samochodową,
• 2 pluton żandarmerii 10 pluton żandarmerii,
• 2 sąd polowy na 10 sąd polowy^[3].

• Kwatera Główna 2 Brygady Strzelców
• 2 oddział rozpoznawczy
• 4 batalion strzelców
• 5 batalion strzelców
• 6 batalion strzelców
• 2 kompania przeciwpancerna
• 2 dywizjon artylerii lekkiej a. 3 baterie a. 4 działa
• 2 samodzielny batalion czołgów
• 2 bateria artylerii przeciwlotniczej (6 armat 40 mm i 6 przeciwlotniczych karabinów maszynowych)
• 2 samodzielna kompania saperów
• 2 kompania Łączności
• 2 park uzbrojenia
• 2 kompania sanitarna
• 2 park Intendentury
• 2 park samochodowy
• 2 kolumna samochodowa
• 2 pluton żandarmerii
• 2 sąd polowy

Organizacja batalionu strzelców

• dowództwo batalionu
• pluton łączności
• drużyna rozpoznawcza
• 3 x kompania strzelców
  • poczet dowódcy
  • 3x pluton strzelców
  • sekcja moździerzy 2-calowych
• kompania ckm i broni towarzyszącej
• pluton przeciwpancerny a. 4 działka
• pluton przeciwlotniczy a. 4 lkm
• tabor baonu

Oddział rozpoznawczy składał się z dowództwa oraz czterech plutonów: motocyklowego, ckm, przeciwpancernego i czołgów^[4].

Brygada powinna liczyć 5743 żołnierzy, w tym 419 oficerów i 978 podoficerów. Tak duży skład procentowy kadry podyktowany był wysokimi nadwyżkami oficerów i dużymi trudnościami prowadzenia poboru w Wielkiej Brytanii i w Kanadzie^[5].

• Akta jawne II 1940 - XII 1942. [w:] Kancelaria Przyboczna Naczelnego Wodza, sygn. A.XII.1/2 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
• Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
• Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940–1945. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.