32. ceremonia wręczenia Oscarów – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Prowadzenie | |||
Producent | |||
Reżyser | |||
Czas trwania | 1 godzina 40 minut | ||
Stacja telewizyjna | |||
Nawigacja | |||
|
32. ceremonia rozdania Oscarów odbyła się 4 kwietnia 1960 roku w RKO Pantages Theatre w Los Angeles.
Laureaci
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy film
[edytuj | edytuj kod]- Sam Zimbalist - Ben-Hur
- Otto Preminger - Anatomia morderstwa
- George Stevens - Pamiętnik Anny Frank
- Henry Blanke - Historia zakonnicy
- John Woolf i James Woolf - Miejsce na górze
Najlepszy aktor pierwszoplanowy
[edytuj | edytuj kod]- Charlton Heston - Ben-Hur
- James Stewart - Anatomia morderstwa
- Paul Muni - Ostatni z gniewnych
- Laurence Harvey - Miejsce na górze
- Jack Lemmon - Pół żartem, pół serio
Najlepsza aktorka pierwszoplanowa
[edytuj | edytuj kod]- Simone Signoret - Miejsce na górze
- Audrey Hepburn - Historia zakonnicy
- Doris Day - Telefon towarzyski
- Katharine Hepburn - Nagle, zeszłego lata
- Elizabeth Taylor - Nagle, zeszłego lata
Najlepszy aktor drugoplanowy
[edytuj | edytuj kod]- Hugh Griffith - Ben-Hur
- Arthur O’Connell - Anatomia morderstwa
- George C. Scott - Anatomia morderstwa
- Ed Wynn - Pamiętnik Anny Frank
- Robert Vaughn - Młodzi filadelfijczycy
Najlepsza aktorka drugoplanowa
[edytuj | edytuj kod]- Shelley Winters - Pamiętnik Anny Frank
- Susan Kohner - Zwierciadło życia
- Juanita Moore - Zwierciadło życia
- Thelma Ritter - Telefon towarzyski
- Hermione Baddeley - Miejsce na górze
Najlepsza reżyseria
[edytuj | edytuj kod]- William Wyler - Ben-Hur
- George Stevens - Pamiętnik Anny Frank
- Fred Zinnemann - Historia zakonnicy
- Jack Clayton - Miejsce na górze
- Billy Wilder - Pół żartem, pół serio
Najlepszy scenariusz oryginalny
[edytuj | edytuj kod]- Russell Rouse, Clarence Greene, Stanley Shapiro i Maurice Richlin - Telefon towarzyski
- Ernest Lehman - Północ, północny zachód
- Paul King, Joseph Stone, Stanley Shapiro i Maurice Richlin - Operacja „Halka”
- François Truffaut i Marcel Moussy - Czterysta batów
- Ingmar Bergman - Tam, gdzie rosną poziomki
Najlepszy scenariusz adaptowany
[edytuj | edytuj kod]- Neil Paterson - Miejsce na górze
- Wendell Mayes - Anatomia morderstwa
- Karl Tunberg - Ben-Hur
- Robert Anderson - Historia zakonnicy
- Billy Wilder i I.A.L. Diamond - Pół żartem, pół serio
Najlepsze zdjęcia (film czarno-biały)
[edytuj | edytuj kod]- William C. Mellor - Pamiętnik Anny Frank
- Sam Leavitt - Anatomia morderstwa
- Joseph LaShelle - Kariera
- Charles Lang - Pół żartem, pół serio
- Harry Stradling Sr. - Młodzi filadelfijczycy
Najlepsze zdjęcia (film barwny)
[edytuj | edytuj kod]- Robert Surtees - Ben-Hur
- Lee Garmes - The Big Fisherman
- Daniel L. Fapp - The Five Pennies
- Franz Planer - Historia zakonnicy
- Leon Shamroy - Porgy i Bess
Najlepsza scenografia i dekoracja wnętrz (film czarno-biały)
[edytuj | edytuj kod]- Lyle Wheeler, George W. Davis, Walter M. Scott i Stuart A. Reiss - Pamiętnik Anny Frank
- Hal Pereira, Walter H. Tyler, Sam Comer i Arthur Krams - Kariera
- Carl Anderson i William Kiernan - Ostatni z gniewnych
- Ted Haworth i Edward G. Boyle - Pół żartem, pół serio
- Oliver Messel, William Kellner i Scott Slimon - Nagle, zeszłego lata
Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz (film barwny)
[edytuj | edytuj kod]- William A. Horning, Edward Carfagno i Hugh Hunt - Ben-Hur
- John DeCuir i Julia Heron - The Big Fisherman
- Lyle Wheeler, Franz Bachelin, Herman A. Blumenthal, Walter M. Scott i Joseph Kish - Podróż do wnętrza Ziemi
- William A. Horning, Robert F. Boyle, Merrill Pye, Henry Grace i Frank R. McKelvy - Północ, północny zachód
- Richard H. Riedel, Russell A. Gausman i Ruby R. Levitt - Telefon towarzyski
Najlepsze kostiumy (film czarno-biały)
[edytuj | edytuj kod]- Orry-Kelly - Pół żartem, pół serio
- Edith Head - Kariera
- Charles LeMaire i Mary Wills - Pamiętnik Anny Frank
- Helen Rose - The Gazebo
- Howard Shoup - Młodzi filadelfijczycy
Najlepsze kostiumy (film barwny)
[edytuj | edytuj kod]- Elizabeth Haffenden - Ben-Hur
- Adele Palmer - Wszystko, co najlepsze
- Renié - The Big Fisherman
- Edith Head - The Five Pennies
- Irene Sharaff - Porgy i Bess
Najlepszy dźwięk
[edytuj | edytuj kod]- Franklin E. Milton (Metro-Goldwyn-Mayer SSD) - Ben-Hur
- Carlton W. Faulkner (20th Century-Fox SSD) - Podróż do wnętrza Ziemi
- A.W. Watkins (Metro-Goldwyn-Mayer London SD) - Libel
- George Groves (Warner Bros. SSD) - Historia zakonnicy
- Gordon Sawyer (Samuel Goldwyn SSD) i Fred Hynes (Todd-AO SSD) - Porgy i Bess
Najlepszy montaż
[edytuj | edytuj kod]- Ralph E. Winters i John D. Dunning - Ben-Hur
- Louis R. Loeffler - Anatomia morderstwa
- George Tomasini - Północ, północny zachód
- Walter Thompson - Historia zakonnicy
- Frederic Knudtson - Ostatni brzeg
Najlepsze efekty specjalne
[edytuj | edytuj kod]- A. Arnold Gillespie (wizualne), Robert MacDonald (wizualne), Milo B. Lory (dźwiękowe) - Ben-Hur
- L.B. Abbott (wizualne), James B. Gordon (wizualne), Carlton W. Faulkner (dźwiękowe) - Podróż do wnętrza Ziemi
Najlepsza piosenka
[edytuj | edytuj kod]- „High Hopes” - Dziura w głowie - muzyka: James Van Heusen; słowa: Sammy Cahn
- „The Best of Everything' - Wszystko, co najlepsze - muzyka: Alfred Newman; słowa: Sammy Cahn
- „The Five Pennies” - The Five Pennies - muzyka i słowa: Sylvia Fine
- „The Hanging Tree” - Drzewo powieszonych - muzyka: Jerry Livingston; słowa: Mick Davis
- „Strange Are the Ways of Love” - Młoda ziemia - muzyka: Dimitri Tiomkin; słowa: Ned Washington
Najlepsza muzyka filmowa w dramacie/komedii
[edytuj | edytuj kod]- Miklós Rózsa - Ben-Hur
- Alfred Newman - Pamiętnik Anny Frank
- Franz Waxman - Historia zakonnicy
- Ernest Gold - Ostatni brzeg
- Frank De Vol - Telefon towarzyski
Najlepsza muzyka filmowa w musicalu
[edytuj | edytuj kod]- André Previn i Ken Darby - Porgy i Bess
- Leith Stevens - The Five Pennies
- Nelson Riddle i Joseph J. Lilley - Li’l Abner
- Lionel Newman - Say One for Me
- George Bruns - Śpiąca królewna
Najlepszy krótkometrażowy film animowany
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy krótkometrażowy film aktorski
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy film nieanglojęzyczny
[edytuj | edytuj kod]- Francja - Czarny Orfeusz, reż. Marcel Camus
- RFN - Most, reż. Bernhard Wicki
- Holandia - Wioska nad rzeką, reż. Fons Rademakers
- Włochy - Wielka wojna, reż. Mario Monicelli
- Dania - Chłopiec z dwóch światów, reż. Astrid Henning-Jensen
- Lee De Forest - za pionierskie innowacje w filmie dźwiękowym
- Buster Keaton - za jego unikatowy talent, który uczynił komedię nieśmiertelną
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Informacje o ceremonii (ang.)