7 Dywizjon Kawalerii – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | rtm. Edward Capałła |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
7 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
7 Dywizjon Kawalerii został sformowany 10 września 1941 przy Ośrodku Zapasowym Armii Polskiej w ZSRR w Tockoje. Wchodził w skład 7 Dywizji Piechoty.
Rozkazem dowódcy PSZ w ZSRR w lutym 1942 dywizjon został rozformowany, a żołnierze weszli w skład organizującego się 1 Pułku Ułanów Krechowieckich.
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]- dowódca dywizjonu – rtm. Edward Capałła
- dowódca 1 szwadronu – por. Karol Stricker
- dowódca 2 szwadronu – por. Ludwik Turasiewicz
- dowódca plutonu ckm – ppor. Jan Wójtowicz
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.