7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen” – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 30 stycznia 1942 |
Rozformowanie | 11 maja 1945 |
Patron | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | SS-Brigadeführer August Schmidthuber |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | lądowe |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | piechota górska |
7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen” − niemiecka dywizja Waffen-SS utworzona w marcu 1942, w czasie okupacji Jugosławii wykazała się m.in. barbarzyństwem wobec ludności cywilnej[1][2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Utworzona w lutym 1942, służyli w niej głównie Niemcy z terenu Banatu[1]. Jej patronem był feldmarszałek austriacki Eugeniusz Sabaudzki (niem. Prinz Eugen von Savoyen). Początkowo miała być złożona z Niemców z Banatu, Chorwacji i Siedmiogrodu. W październiku 1942 dywizję skierowano do walki z partyzantką jugosłowiańską. Ze względu na niewystarczającą liczbę ochotników jednostkę uzupełniano z poboru i dodano do niej Serbów, Rumunów, Węgrów oraz Chorwatów. Do stycznia 1944 z Banatu i Serbii powołano około 22 000 żołnierzy, Była dobrze wyposażona, głównie w sprzęt i broń zdobyty w Czechach, Polsce, Francji i Jugosławii[1]. Przez cały okres swego istnienia zajmowała się zwalczaniem partyzantki w Jugosławii, dokonując przy tym licznych grabieży i mordów na ludności cywilnej[2][3].
W 1943 wzięła udział w dwóch wielkich bitwach przeciwko Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii Tity − bitwie nad Neretwą i bitwie nad Sutjeską. W październiku 1944 dywizja po raz pierwszy zetknęła się z Armią Czerwoną, której stawiała czoła do maja 1945. Skapitulowała w Słowenii w okolicach miasta Kranj. [2][3].
Części etnicznych Niemców udało się uciec do Austrii, ale część została schwytana przez jednostki partyzanckie. 22 maja 1945 prawdopodobnie 2000 Niemców naddunajskich z „Prinz Eugen” zostało rozstrzelanych przez partyzantów niedaleko Brežic[4].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- SS-Brigadeführer/Gruppenführer Artur Phleps (30 styczeń 1942 – czerwiec 1943)
- SS-Brigadeführer Karl von Oberkamp (3.07.1943 – 30.01.1944)
- SS-Brigadeführer Otto Kumm (30.01.1944 - 20.01.1945)
- SS-Brigadeführer August Schmidthuber (20.01.1945 – 8.05.1945)
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- 13 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS "Artur Phelps"
- 14 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS "Skanderbeg"
- 7 Ochotniczy Pułk Artylerii Górskiej SS
- 7 Batalion Pancerny
- 7 Górski Batalion Niszczycieli Czołgów SS
- 7 Dywizjon Kawalerii SS
- 7 Batalion Dział Szturmowych SS
- 7 Batalion Artylerii Przeciwlotniczej SS
- 7 Górski Batalion Łączności SS
- 7 Ochotniczy Górski Batalion Rozpoznawczy SS
- 7 Batalion Pionierów Górskich SS
- mniejsze oddziały dywizyjne takie jak batalion cyklistów, rozpoznawczy oddział cyklistów, oddział gospodarczy, sanitarny, propagandowy, żandarmerii, weterynarii itp.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Shepherd 2017 ↓, s. 377.
- ↑ a b c [https://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Gliederungen/GebirgsdivisionenSS/7GebDSS.htm SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division "Prinz Eugen" 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division "Prinz Eugen"]. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2024-11-30]. (niem.).
- ↑ a b Wojna w Jugosławii 1942-1945. zbiam.pl. [dostęp 2024-11-30]. (pol.).
- ↑ Chronological history of the Danube Germans in the Vojvodina. web.archive.org. [dostęp 2024-11-30]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ben Shepherd: Żołnierze Hitlera. Armia niemiecka w Trzeciej Rzeszy. Oświęcim: 2017. ISBN 978-83-7889-539-8.