7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen” – Wikipedia, wolna encyklopedia

7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen”
7. SS-Freiwilligen Gebirgs-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

30 stycznia 1942

Rozformowanie

11 maja 1945

Patron

Eugeniusz Sabaudzki

Dowódcy
Pierwszy

SS-Gruppenführer Artur Phleps

Ostatni

SS-Brigadeführer August Schmidthuber

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Formacja

Waffen-SS

Rodzaj wojsk

piechota górska

Żołnierze 7. Ochotniczej Dywizji Górskiej SS „Prinz Eugen podczas walk z partyzantami w Jugosławii (1943)

7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen” − niemiecka dywizja Waffen-SS utworzona w marcu 1942, w czasie okupacji Jugosławii wykazała się m.in. barbarzyństwem wobec ludności cywilnej[1][2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Utworzona w lutym 1942, służyli w niej głównie Niemcy z terenu Banatu[1]. Jej patronem był feldmarszałek austriacki Eugeniusz Sabaudzki (niem. Prinz Eugen von Savoyen). Początkowo miała być złożona z Niemców z Banatu, Chorwacji i Siedmiogrodu. W październiku 1942 dywizję skierowano do walki z partyzantką jugosłowiańską. Ze względu na niewystarczającą liczbę ochotników jednostkę uzupełniano z poboru i dodano do niej Serbów, Rumunów, Węgrów oraz Chorwatów. Do stycznia 1944 z Banatu i Serbii powołano około 22 000 żołnierzy, Była dobrze wyposażona, głównie w sprzęt i broń zdobyty w Czechach, Polsce, Francji i Jugosławii[1]. Przez cały okres swego istnienia zajmowała się zwalczaniem partyzantki w Jugosławii, dokonując przy tym licznych grabieży i mordów na ludności cywilnej[2][3].

W 1943 wzięła udział w dwóch wielkich bitwach przeciwko Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii Titybitwie nad Neretwą i bitwie nad Sutjeską. W październiku 1944 dywizja po raz pierwszy zetknęła się z Armią Czerwoną, której stawiała czoła do maja 1945. Skapitulowała w Słowenii w okolicach miasta Kranj. [2][3].

Części etnicznych Niemców udało się uciec do Austrii, ale część została schwytana przez jednostki partyzanckie. 22 maja 1945 prawdopodobnie 2000 Niemców naddunajskich z „Prinz Eugen” zostało rozstrzelanych przez partyzantów niedaleko Brežic[4].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 13 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS "Artur Phelps"
  • 14 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS "Skanderbeg"
  • 7 Ochotniczy Pułk Artylerii Górskiej SS
  • 7 Batalion Pancerny
  • 7 Górski Batalion Niszczycieli Czołgów SS
  • 7 Dywizjon Kawalerii SS
  • 7 Batalion Dział Szturmowych SS
  • 7 Batalion Artylerii Przeciwlotniczej SS
  • 7 Górski Batalion Łączności SS
  • 7 Ochotniczy Górski Batalion Rozpoznawczy SS
  • 7 Batalion Pionierów Górskich SS
  • mniejsze oddziały dywizyjne takie jak batalion cyklistów, rozpoznawczy oddział cyklistów, oddział gospodarczy, sanitarny, propagandowy, żandarmerii, weterynarii itp.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Shepherd 2017 ↓, s. 377.
  2. a b c [https://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Gliederungen/GebirgsdivisionenSS/7GebDSS.htm SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division "Prinz Eugen" 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division "Prinz Eugen"]. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2024-11-30]. (niem.).
  3. a b Wojna w Jugosławii 1942-1945. zbiam.pl. [dostęp 2024-11-30]. (pol.).
  4. Chronological history of the Danube Germans in the Vojvodina. web.archive.org. [dostęp 2024-11-30]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]