Adam Augustyn – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość | polska |
Język | polski |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Adam Augustyn (ur. 1 stycznia 1936 w Krakowie, zm. 28 lutego 2016) – polski prozaik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował filologię polską i pedagogikę w WSP (Kraków). Debiutował w 1956 r. na łamach tygodnika Życie Literackie. Pracownik Muzeum Narodowego w Krakowie. Zmarł 28 lutego 2016. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty (kwatera XCVII-7-1)[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Orzeł i orzełek (powieść, 1964)
- Poganin (powieść, 1967)
- Mój przyjaciel Staszek (powieść, 1967)
- Wdzięczność. Miłosierdzie (powieść, 1970)
- Przyjaciele Konstantego (utwór dla dzieci, 1973)
- Wywyższenie i upadek Joachima Heltza (powieść, 1981)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Augustyn: Nekrologi Opublikowano w Dziennik Polski dnia 02.03.2016. nekrologi.net. [dostęp 2016-03-08]. (pol.).
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Adam Augustyn. rakowice.eu. [dostęp 2018-08-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.