French
DeutschAdam Józef Riedl – Wikipedia, wolna encyklopedia
 pułkownik artylerii | |
| Pełne imię i nazwisko | Adam Józef Riedl |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 listopada 1896 |
| Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 1964 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 55 pułk artylerii lekkiej |
| Stanowiska | dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
      | |
Adam Józef Riedl (ur. 7 listopada 1896 we Lwowie, zm. 10 kwietnia 1964 w Warszawie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 7 listopada 1896 we Lwowie, w rodzinie Jana[1].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był pułk armat polowych nr 32, który później został przemianowany na pułk haubic polowych nr 30, a następnie na pułk artylerii polowej nr 130[2]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917 w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej[3].
W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia podporucznika[4]. U kresu wojny w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa w 1918 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w szeregach 1 pułku artylerii polowej Lwów[5]. Został awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6], a następnie na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem z 1 lipca 1923[7]. W latach 20. był oficerem w macierzystym 5 pułku artylerii polowej, w tym w 1923 na stanowisku adiutanta sztabowego[8][9]. W 1928 był oficerem Centrum Wyszkolenia Artylerii[10]. Był instruktorem na kursach artyleryjskich w Toruniu[5]. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[11]. W lutym 1932 został przeniesiony do 14 pułku artylerii lekkiej w Poznaniu na stanowisko dowódcy dywizjonu[12][13]. W czerwcu 1936 został przeniesiony do 30 pułku artylerii lekkiej w Brześciu na stanowisko kwatermistrza. Na stopień podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 25. lokatą w korpusie oficerów artylerii[14]. W lipcu 1938 został przeniesiony do 7 pułku artylerii ciężkiej w Poznaniu na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku[15]. We wrześniu 1939 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 55 pułku artylerii lekkiej.
Podczas II wojny światowej został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. 20 marca 1943 Naczelny Wódz mianował go z dniem 1 kwietnia 1943 dowódcą 1 pułku artylerii ciężkiej[16]. 10 kwietnia tego roku objął dowództwo pułku[17]. Z dniem 1 listopada 1943 dowodzony przez niego oddział został przeformowany w 2 pułk artylerii motorowej. 18 listopada 1943 został zastępcą dowódcy artylerii dywizyjnej 1 Dywizji Pancernej[18][19]. Do końca życia pozostawał w stopniu pułkownika artylerii[5].
Zmarł 10 kwietnia 1964 w Warszawie[5]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera IIB 30, rząd 6, grób 25)[20]. W tym samym grobie została pochowana jego żona Wanda (1900–1977) i młodsza córka Barbara po mężu Warda (1929–2015)[20].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych dwukrotnie (przed 1923)[5][14]
- Złoty Krzyż Zasługi – 25 maja 1939 „za zasługi w służbie wojskowej”[21]
- Medal Niepodległości – 9 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[22]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[2]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy[2]
- Krzyż Wojskowy Karola[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Adam Józef Riedl Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień [dostęp 2022-01-17].
- ↑ a b c d Ranglisten 1918 ↓, s. 1227.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1109.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 96.
- ↑ a b c d e Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (6), s. 66, Maj 1964. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 821.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 745.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 434, 462.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 184.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 682.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 753.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 84.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 89.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 261, 275.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 122.
- ↑ a b Lista pochowanych. Adam Riedl. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-10-01].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rozkazy dzienne 1 Pułku Artylerii Ciężkiej i 2 Pułku Artylerii Motorowej 1943 rok. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.14. [dostęp 2024-09-13].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.