Adam Kosiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Kosiński
Herb
Rawicz
Rodzina

Kosińscy herbu Rawicz

Data i miejsce urodzenia

XVI wiek
ziemia drohicka

Data i miejsce śmierci

1573
ziemia drohicka

Ojciec

Lenart Kosiński

Żona

Anna Irzykowicz

Dzieci

Katarzyna Kosińska Jan Kosiński

Adam Kosiński

Adam Kosiński herbu Rawicz (ur. w XVI wieku, zm. 1573) – pisarz ziemski drohicki, kasztelan podlaski, marszałek hospodarski.

Pochodził z mazowiecko-podlaskiego rodu szlacheckiego piszącego się z Lisowa[1]. W XV wieku rodzina ta należała do średniej, niezamożnej szlachty, jednak dzięki swej gospodarności w początkach XVI wieku dorobiła się znacznego majątku[2]. Ojciec Adama, Lenart Kosiński, został dworzaninem królowej Bony (pełnił funkcję podstarościego brańskiego w latach 1533–1539) i przyczynił się znacząco do podniesienia prestiżu swego rodu.

Adam Kosiński w 1555 został pisarzem ziemskim drohickim, w latach 1555–1557 grodzkim mielnickim, a następnie starostą drohickim[1]. Na sejmie lubelskim w 1569 reprezentował jako poseł tę część szlachty podlaskiej, która była za zawarciem unii realnej między Polską a Litwą (popierał również wcielenie Podlasia do Korony)[1]. Poseł na sejm lubelski 1569 roku z ziemi drohickiej.[3]. Urząd kasztelana podlaskiego w 1569 r. otrzymał dzięki swemu poparciu dla unii polsko-litewskiej. Zajął miejsce kasztelana Hrehorego Tryzny, który odmówił złożenia przysięgi na wierność Koronie Polskiej. 2 kwietnia 1569 r. Zygmunt August powierzył mu przechowanie przywileju wcielenia ziemi podlaskiej do Korony, 1 lipca podpisał i opieczętował unię lubelską zawartą na sejmie w Lublinie[4]. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski[5].

Adam Kosiński powiększył majątek odziedziczony po Lenarcie. Nabył w drodze kupna lub zamiany liczne włości, a także dorobił się na handlu zbożem, które było spławiane do Gdańska[1]. Jego syn Jan (pisarz ziemski drohicki) w 1580 r. był posiadaczem 16 wsi znajdujących się na obszarze ziemi drohickiej: Lisowa, Śledzianowa, Buzisk, Osnówki, Grannego, Kobelian, Leśników, Dziersk, Krzemienia, Klimczyc, Lipna, Busk, Grodziska, Boiarskich, Morklicz, Makark[6].

Adam Kosiński był żonaty z Anną Irzykowicz, córką Jerzego i Jadwigi Niemirowicz Szczyttówny, wnuczką marszałka hospodarskiego Jana Niemirowicza Szczytta[7].

Z Anną miał dwoje dzieci:

  • Jana, ożenionego z Anną Pietkiewicz Jodko (w kolejnych małżeństwach za Stanisławem Krasickim, kasztelanem przemyskim, i Stanisławem Chlewickim)
  • Katarzynę, zamężną I voto za Janem Mikołajem Wodyńskim, II voto za Stanisławem Kryskim (ojcem Feliksa), wojewodą mazowieckim, III voto za Janem Zbigniewem Ossolińskim, wojewodą podlaskim)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Irena Kaniewska: Adam Kosiński h. Rawicz. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-02-28].
  2. Źródła dziejowe, część III, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Podlasie (Województwo), Warszawa 1910, s. 49ʐ.
  3. Posłowie ziemscy koronni 1493–1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 190.
  4. Pieczęć Adama Kosińskiego pod aktem: Panowie rady i posłowie ziemscy Korony polskiej odnawiają unję z Wielkiem Księstwem Litewskiem (Lublin na sejmie, 1 lipca 1569 r.), zamieszczonym w opracowaniu Stanisława Kutrzeby i Władysława Semkowicza pt. Akta Unii Polski z Litwą 1385 – 1791, str. 333, Kraków 1932, wydanego nakładem Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
  5. Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 150.
  6. Źródła dziejowe, część I-sza, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Podlasie (Województwo), Warszawa 1908, s. 10.
  7. T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia – Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 241
  8. Adam Kosinski h. Rawicz [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego http://wielcy.pl/wgm/?m=NG&t=PN&n=11.401.12