Adam Mazur (krytyk sztuki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Mazur (ur. 18 lutego 1977 w Warszawie^[1]) – polski historyk sztuki, krytyk i kurator, amerykanista.

Zajmuje się sztuką współczesną, historią i krytyką fotografii. Absolwent Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W grudniu 2008 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego obronił pracę doktorską pt. Fotografia w rozszerzonym polu. Społeczne i artystyczne użycia fotografii w Polsce^[2][3]. Na jej podstawie powstała książka Historie fotografii w Polsce 1839–2009^[4], nagrodzona w LV Konkursie im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa na prace naukowe młodych historyków sztuki. Od 2013 wykłada na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu^[5]. W latach 1999–2004 redaktor magazynu „Fototapeta”. Członek zespołu „Krytyki Politycznej”. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Członek Stowarzyszenia Historyków Fotografii. W latach 2002–2013 pracował w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (najpierw jako asystent Milady Ślizińskiej), później od 2005 jako samodzielny kurator i w latach 2004–2013 jako redaktor naczelny magazynu „Obieg”. W latach 2005–2013 wykładał w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie i na Muzealniczych Studiach Kuratorskich na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2013 z Jakubem Banasiakiem i Karoliną Plintą założył magazyn „Szum”, którego był redaktorem naczelnym do 2017. Laureat w 2018 Nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy (razem z Jakubem Banasiakiem i Karoliną Plintą)^[6]. W tym samym roku rozstał się z pismem „Szum”.

W 2018 założył magazyn internetowy Blok”^[7]. Od listopada 2022 dyrektor łódzkiej miejskiej instytucji kulturalnej InLodz21^[1].

Był kuratorem m.in. takich wystaw zbiorowych jak Po końcu fotografii (2018)^[8], Centralna, Środkowo-Wschodnia (2017)^[9], Zdjęcie miasta. Fotografia warszawska i praktyki pokrewne (2013)^[10], Świat nie przedstawiony (2012)^[11], Schizma. Sztuka polska lat dziewięćdziesiątych (wspólnie z Aleksandrą Berłożecką, Aleksandrą Jach i Dominikkiem Kuryłkiem) (2009)^[12], Efekt czerwonych oczu (2008)^[13], Wenus (2008)^[14], Nowi dokumentaliści (2006)^[15], oraz wystaw indywidualnych takich artystów jak m.in. Paweł Althamer^[16], Nicolas Grospierre^[17], Aneta Grzeszykowska^[18], Konrad Pustoła^[19], Wojciech Wilczyk^[20], Artur Żmijewski^[21].

W 2009 została wydana książka Kocham fotografię^[22], będąca zbiorem jego tekstów o fotografii, która w tym samym roku doczekała się drugiego wydania, rozszerzonego i poprawionego.

• Historie fotografii w Polsce 1839–2009, Kraków: Fundacja Sztuk Wizualnych, 2009, ISBN 978-83-928967-2-2.
• Kocham fotografię: wybór tekstów 1990–2009, Warszawa: Stowarzyszenie 40 000 Malarzy, 2009, ISBN 978-83-928864-1-9 (wyd. I), ISBN 978-83-928864-0-2 (wyd. II).
• Decydujący moment. Nowe zjawiska w fotografii polskiej po 2000 roku, Kraków: Karakter, 2012, ISBN 978-83-62376-20-9.
• Wiesław Borowski. Zakrywam to, co niewidoczne, wywiad-rzeka, rozmawiają Adam Mazur i Ewa Toniak, Warszawa: Stowarzyszenie 40 000 Malarzy, 2014, ISBN 978-83-936015-7-8