Adrianus Petit Coclico – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adrianus Petit Coclico
	; Adrianus Petit Coclico, drzeworyt z 1552
Data i miejsce urodzenia	1499 lub 1500 ; Flandria
Pochodzenie	flamandzkie
Data i miejsce śmierci	po wrześniu 1562 ; Kopenhaga
Gatunki	muzyka poważna, muzyka renesansowa
Zawód	kompozytor, śpiewak, teoretyk muzyki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adrianus Petit Coclico (ur. w 1499 lub 1500 na terenie Flandrii – zm. po wrześniu 1562 w Kopenhadze)^[1]^[2] – flamandzki kompozytor, śpiewak i teoretyk muzyki okresu renesansu.

Jako muzyk służył w Paryżu na dworze króla Francji, a także w Rzymie w kapeli papieskiej Pawła III. Początkowo cieszył się uznaniem papieża, lecz prawdopodobnie ze względu na przejście na protestantyzm został oskarżony o niemoralne prowadzenie się i poddany represjom (ze źródeł wynika, że przez pewien czas przebywał w więzieniu papieskim) i musiał opuścić Rzym^[3]. Wiele podróżował po Europie – w 1545 przebywał w Wittenberdze^[1], w 1546 we Frankfurcie nad Odrą, a w 1547 trafił do Szczecina^[2].

W Szczecinie Coclico zamierzał uzyskać posadę w Pedagogium Szczecińskim i skierował do ówczesnego księcia szczecińskiego Barnima IX (XI) Pobożnego list w tej sprawie, datowany na 4 lipca 1547^[4]. Zapewne zależało mu na stanowisku kantora Pedagogium, ale pozostaje niejasne, czy takie stanowisko otrzymał (mogło być już obsadzone). Prawdopodobnie po kilku miesiącach pracy w Szczecinie Coclico wyjechał do Królewca. W roku 1552 wyjechał do Norymbergi, stamtąd do Wismaru, by wreszcie osiąść w Kopenhadze^[1]^[2].

Jako kompozytor był Coclico przedstawicielem szkoły flamandzkiej – prawdopodobne jest, że był uczniem Josquina des Prés^[1]. Był człowiekiem wykształconym, znał łacinę i nauki wyzwolone, pisał muzyczne traktaty teoretyczne. Komponował głównie wielogłosowe motety.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Chodkowski 1995 ↓, s. 162.
↑ ^a ^b ^c Dunning 2004 ↓.
↑ Sam Coclico w swoim liście do księcia szczecińskiego Barnima XI pisze: „(...) Nie będę przeto ukrywał, żem urodziwszy się we Flandrii i nawróciwszy na zrozumienie świętego Evangelion, został papieskim rozkazem wtrącony do więzienia, gdziem przebywał przez dłuższy czas.” W: Kompozytorzy szczecińscy, t. I, pod red. Eugeniusza Kusa, Mikołaja Szczęsnego i Edwarda Włodarczyka, s. 59, Szczecin 2003, ISBN 83-916790-4-7.
↑ Tamże.

Bibliografia

Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
Albert. Dunning: Coclico, Adrianus Petit. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

Adrianus Petit Coclico – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[CITEREFChodkowski1995162-1] Chodkowski 1995 ↓, s. 162.

[CITEREFDunning2004-2] Dunning 2004 ↓.

[3] Sam Coclico w swoim liście do księcia szczecińskiego Barnima XI pisze: „(...) Nie będę przeto ukrywał, żem urodziwszy się we Flandrii i nawróciwszy na zrozumienie świętego Evangelion, został papieskim rozkazem wtrącony do więzienia, gdziem przebywał przez dłuższy czas.” W: Kompozytorzy szczecińscy, t. I, pod red. Eugeniusza Kusa, Mikołaja Szczęsnego i Edwarda Włodarczyka, s. 59, Szczecin 2003, ISBN 83-916790-4-7.

[4] Tamże.

[1]

[2]

[3]

[4]