Adrien Théaux – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adrien Théaux
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 września 1984
Tarbes

Klub

CO Val Thorens

Wzrost

182 cm

Debiut w PŚ

28.02 2004, Kranjska Gora (DNQ1 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

11.12 2005, Val d’Isère
(19. miejsce – superkomb.)

Pierwsze podium w PŚ

4.12 2010, Beaver Creek
(2. miejsce – super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Supergigant
Strona internetowa

Adrien Théaux (ur. 18 września 1984 w Tarbes) – francuski narciarz alpejski, brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizuje się w konkurencjach szybkościowych. Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawił się 24 listopada 1999 roku w Tignes, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie zajął 50. miejsce. W lutym 2003 roku brał udział w mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, gdzie jego najlepszym wynikiem było trzynaste miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Mariborze był między innymi szósty w kombinacji oraz dziesiąty w gigancie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 lutego 2004 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie nie zakwalifikował się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 11 grudnia 2005 roku w Val d’Isère, gdzie był dziewiętnasty w superkombinacji. Blisko pięć lat później 4 grudnia 2010 roku w Beaver Creek pierwszy raz stanął na podium, zajmując drugie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedził go tylko Austriak Georg Streitberger. Pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu odniósł 16 marca 2011 roku w Lenzerheide, gdzie był najlepszy w zjeździe. Kolejny triumf odniósł 2 marca 2013 roku w Kvitfjell, ponownie zwyciężając w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2010/2011, kiedy to zajął 12. miejsce w klasyfikacji generalnej, natomiast w klasyfikacji zjazdu był szósty. Zajął także piąte miejsce w klasyfikacji supergiganta w sezonie 2012/2013.

Największy sukces w karierze osiągnął w 2015 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Beaver Creek zdobył brązowy medal w zjeździe. Lepsi okazali się tylko Austriak Hannes Reichelt oraz Dustin Cook z Kanady. W tej samej konkurencji był też między innymi piąty na mistrzostwach świata w Val d’Isère w 2009 roku. Startował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie jego najlepszym rezultatem było 12. miejsce w superkombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi był między innymi jedenasty w supergigancie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
16. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:54,31 +1,09 Szwajcaria Didier Défago
13. 19 lutego 2010 Kanada Vancouver Supergigant 1:30,34 +0,90 Norwegia Aksel Lund Svindal
12. 21 lutego 2010 Kanada Vancouver Superkombinacja 2:44,92 +3,05 Stany Zjednoczone Bode Miller
18. 9 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 2:06,23 +1,66 Austria Matthias Mayer
17. 14 lutego 2014 Rosja Soczi Superkombinacja 2:45,20 +3,46 Szwajcaria Sandro Viletta
11. 16 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:18,14 +1,21 Norwegia Kjetil Jansrud
26. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:40,25 +2,74 Norwegia Aksel Lund Svindal
12. 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:24,44 +1,32 Austria Matthias Mayer
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
26. 6 lutego 2007 Szwecja Åre Supergigant 1:14,30 +1,41 Włochy Patrick Staudacher
23. 8 lutego 2007 Szwecja Åre Superkombinacja 2:28,99 +4,45 Szwajcaria Daniel Albrecht
21. 4 lutego 2009 Francja Val d’Isère Supergigant 1:19,41 +3,36 Szwajcaria Didier Cuche
5. 7 lutego 2009 Francja Val d’Isère Zjazd 2:07,01 +0,94 Kanada John Kucera
DNF2 9 lutego 2009 Francja Val d’Isère Superkombinacja 2:23,00 - Norwegia Aksel Lund Svindal
10. 9 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:38,31 +2,13 Włochy Christof Innerhofer
DNF1 12 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:58,41 - Kanada Erik Guay
9. 6 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:23,96 +1,25 Stany Zjednoczone Ted Ligety
10. 9 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 2:01,32 +1,71 Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF2 11 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:56,96 - Stany Zjednoczone Ted Ligety
3. 5 lutego 2015 Stany Zjednoczone Beaver Creek Supergigant 1:15,68 +0,11 Austria Hannes Reichelt
8. 7 lutego 2015 Stany Zjednoczone Beaver Creek Zjazd 1:43,18 +0,63 Szwajcaria Patrick Küng
16. 9 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +1,61 Kanada Erik Guay
27. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +1,72 Szwajcaria Beat Feuz
9. 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 +0,77 Szwajcaria Luca Aerni
5. 6 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:24,57 +0,37 Włochy Dominik Paris
15. 9 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:21,23 +1,25 Norwegia Kjetil Jansrud
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
48. 4 marca 2003 Francja Briançonnais Zjazd 1:09,49 +2,92 Szwajcaria Daniel Albrecht
13. 5 marca 2003 Francja Briançonnais Supergigant 1:17,10 +1,22 Kanada François Bourque
DNF1 7 marca 2003 Francja Briançonnais Gigant 2:02,72 - Szwajcaria Daniel Albrecht
Austria Mario Scheiber
DSQ1 8 marca 2003 Francja Briançonnais Slalom 1:33,74 - Szwajcaria Marc Berthod
11. 10 lutego 2004 Słowenia Maribor Zjazd 1:09,61 +0,89 Austria Romed Baumann
38. 12 lutego 2004 Słowenia Maribor Supergigant 1:17,49 +2,91 Szwecja Hans Olsson
10. 13 lutego 2004 Słowenia Maribor Gigant 2:17,40 +2,07 Stany Zjednoczone Jeffrey Harrison
11. 14 lutego 2004 Słowenia Maribor Slalom 1:33,33 +2,74 Szwajcaria Raphael Fässler
6. 14 lutego 2004 Słowenia Maribor Kombinacja 32,84 pkt +14,11 pkt Kanada François Bourque

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Lenzerheide16 marca 2011 (zjazd)
  2. Norwegia Kvitfjell2 marca 2013 (zjazd)
  3. Włochy Santa Caterina di Valfurva29 grudnia 2015 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stany Zjednoczone Beaver Creek4 grudnia 2010 (supergigant) – 2. miejsce
  2. Austria Kitzbühel21 stycznia 2011 (zjazd) - 3. miejsce
  3. Kanada Lake Louise27 listopada 2011 (supergigant) - 3.miejsce
  4. Rosja Soczi11 lutego 2012 (zjazd) - 3. miejsce
  5. Szwajcaria Crans-Montana25 lutego 2012 (supergigant) - 2. miejsce
  6. Kanada Lake Louise25 listopada 2012 (supergigant) - 2. miejsce
  7. Kanada Lake Louise30 listopada 2013 (zjazd) - 3. miejsce
  8. Włochy Val Gardena20 grudnia 2013 (supergigant) - 3. miejsce
  9. Austria Saalbach22 lutego 2015 (supergigant) - 2. miejsce
  10. Szwajcaria Wengen15 stycznia 2016 (superkombinacja) - 3. miejsce
  • W sumie (3 zwycięstwa, 4 drugie i 6 trzecich miejsc).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]