Al Miller – Wikipedia, wolna encyklopedia

Al Miller
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1936
Lebanon

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1959 East Stroudsburg State College
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1966 New Paltz State
1967–1972 Hartwick College
1973–1975 Philadelphia Atoms
1975 Stany Zjednoczone
1976–1980 Dallas Tornado
1980–1981 Calgary Boomers
1983 Tampa Bay Rowdies
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Al Miller (ur. 17 grudnia 1936 w Lebanon) – amerykański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener, członek National Soccer Hall of Fame.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Al Miller uczęszczał do East Stroudsburg State College, gdzie grał w drużynach piłkarskich i koszykarskich, gdzie grał w latach 1956-1959.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

College

[edytuj | edytuj kod]

Al Miller po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Wkrótce rozpoczął pracę trenera golfa na Albright College. W latach 1961–1966 rozpoczął pracę z drużyną New Paltz State, z którą trzykrotnie sięgał po mistrzostwo Nowego Jorku. Następnie w latach 1967-1972 pracował na Hartwick College, z którym odniósł następujący bilans: 64 wygrane, 12 remisów i 3 porażki, a także wystąpił w 1970 roku w Final Four mistrzostw Nowego Jorku.

W 1973 roku Al Miller został trenerem nowo żałożonej drużyny ligi NASL przez Toma McCloskeya - Philadelphia Atoms. Miller zbudował zespół z amerykańskich zawodników m.in.: Bob Rigby, Bobby Smith. Wkrótce Al Miller wyruszył wraz z drużyną do Anglii w celu znalezienia zawodników do drużyny i zatrdunił w klubie m.in.: Andy'ego Provana, Jima Fryatta i Chrisa Dunleavy'ego. Sięgnął z drużyną po mistrzostwo NASL w sezonie 1973 po zwycięstwie w finale 2:0 z Dallas Tornado. Z klubu odszedł po sezonie 1975.

W 1975 roku prowadził dwa mecze reprezentacji Stanów Zjednoczonych, które oba zakończyły się remisem. W latach 1976–1980 był trenerem Dallas Tornado, a w latach 1980-1981 prowadził Calgary Boomers, a w 1983 roku trenował halową drużynę Tampa Bay Rowdies, z którą sięgnął po halowe mistrzostwo NASL w sezonie 1983 i jej tym samym jedynym obok Eddiego Firmaniego i Rona Newman, którzy zdobyli mistrzostwa NASL zarówno na otwartym powietrzu, jak i na hali. Odszedł z klubu dnia 5 października 1983 roku z powodu konfliktu z władzami klubu[1].

Dyrektor

[edytuj | edytuj kod]

Potem Al Miller już nie trenował profesjonalnych zespołów. W latach 1984–1988 zasiadał w zarządzie klubu ligi MISL - Cleveland Force.

Potem Al Miller przez był dyrektorem w USSF. Dnia 22 lutego 1989 roku otrzymał franczyzę z klubu ligi MISL - Cleveland Crunch[2], gdzie przez następnie dziewięć lat był dyrektorem sportowym klubu. W lipcu 1992 roku liga MISL została rozwiązana i klub zaczął występować w rozgrywkach ligi NPSL i wkrótce klub zdobył trzykrotne mistrzostwo tej ligi (1994, 1996, 1999) oraz trzykrotnie docierał do finału tych rozgrywek (1991, 1993, 1997).

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]

Al Miller pracował również w telewizji ESPN. Był komentatorem w ESPN Mundial Sports, a także narratorem filmów o tematyce piłkarskiej, a także jest autorem jednego z rozdziałów książki py. Winning Soccer.

Al Miller został wprowadzony przez East Stroudsburg State College do Athletic Hall of Fame w 1987 roku, a w 1995 roku został wprowadzony do Hartwick College Hall of Fame oraz do National Soccer Hall of Fame.

W 2008 roku Al Miller został wprowadzony New Paltz Hall of Fame[3].

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Philadelphia Atoms

[edytuj | edytuj kod]

Tampa Bay Rowdies

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]