Aleksander Mandziara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksander Mandziara

Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1940 Gliwice[1]
Data śmierci	2 września 2015
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole ŁTS Łabędy ? (?) Flota Gdynia ? (?) 1963–1971 Szombierki Bytom 196 (18) 1971–1972 NAC Breda 15 (2) GKS Tychy ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1975–1976 GKS Tychy 1977 Bałtyk Gdynia 1977–1978 Pogoń Szczecin 1981–1983 Rot-Weiss Essen 1984–1988 BSC Young Boys 1988–1989 FC Biel-Bienne 1989–1990 LASK Linz 1990–1992 FC Stahl Linz 1992–1993 SV Darmstadt 98 1996–1998 FC Bern 1894
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksander Mandziara, do 1965 nosił imię Alfons (ur. 16 sierpnia 1940, zm. 2 września 2015) – polski piłkarz i trener piłkarski. Posiadał również obywatelstwo niemieckie.

Był wychowankiem ŁTS Łabędy. Grał we Flocie Gdynia, Szombierkach Bytom, NAC Breda, z którym zdobył Puchar Holandii w 1973 roku, i w GKS Tychy. Prowadzona przez Mandziarę drużyna GKS Tychy zdobyła tytuł wicemistrza kraju w 1976. W swojej karierze trenerskiej prowadził również Pogoń Szczecin.

Po wyjeździe do Europy Zachodniej od sezonu 1981/82 do stycznia 1983 prowadził w niemieckiej 2. Bundeslidze zespół Rot-Weiß Essen. Następnie w latach 1984–1988 trenował BSC Young Boys, z którym w 1986 zdobył mistrzostwo i superpuchar kraju, a w 1987 puchar Szwajcarii. W sezonie 1992/93 na krótko objął drużynę SV Darmstadt 98.

Był ojcem Adama Mandziary, menadżera piłkarskiego.