Aleksandra Faucher – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandra Faucher

Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1812 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 maja 1905 Paryż
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka

Aleksandra Wincentyna Zofia Faucher, z domu Wołowska herbu Czerwony (Na Kaskach) (ur. 22 stycznia 1812 w Warszawie, zm. 5 maja 1905 w Paryżu) – polska pianistka i działaczka społeczna.

Pochodziła z nobilitowanej-neofickiej rodziny frankistowskiej Wołowskich herbu Czerwony (Na Kaskach). Córka Franciszka Eliasza Wołowskiego (1786-1844), członka Sejmu w latach 1830-1831, oraz Tekli z Wołowskich (1787-1871). Na chrzcie 28 stycznia 1812 w parafii Św. Jana w Warszawie otrzymała imiona Aleksandra Wincentyna Zofia Wołowska.

Jako pianistka była uczennicą Fryderyka Chopina. Fryderyk Chopin zadedykował „pannie Aleksandrze Wołowskiej” skomponowany w Paryżu mazurek sztambuchowy B-dur. Autograf Mazurka z datą 24 czerwca 1832 został wklejony do jej sztambucha. Cioteczny wnuk Aleksandry i jej chrześniak, Feliks Jasieński, opisał ją słowami „kobieta bardzo muzykalna i wybitnie inteligentna”.

22 lipca 1834 była druhną na ślubie Celiny z Szymanowskich i Adama Mickiewiczów (matka Celiny, polska pianistka Maria Szymanowska pochodziła z rodziny Wołowskich). Później była opiekunką dzieci Mickiewicza.

Dnia 18 lipca 1837 roku poślubiła w Paryżu Léona Fauchera(inne języki) (1803-1856), ministra spraw wewnętrznych. Przez małżeństwo z francuskim ministrem dołączyła do francuskiej elity wpływowych osób. Zajmowała się filantropią, prowadziła przytułkek dla starców i sierot emigrantów polskich, była też współzałożycielką Towarzystwa Dobroczynności Dam Polskich w Paryżu. Związana z „Revue des Deux Mondes”.

Pochowana została w Paryżu na cmentarzu Père-Lachaise, kwatera 26, część północno-zachodnia.

• „Polski Słownik Biograficzny” (tom 6, str. 378)
• BożenaB. Gumińska BożenaB., Feliks Manggha Jasieński [online] .