Alessio Erardi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alessio Erardi (ur. 1669, zm. 1727) – maltański malarz. Był synem artysty, również malarza, Stefano Erardiego i jego żony Cateriny Buttigieg. Początkowo studiował malarstwo pod kierunkiem swojego ojca, w końcu w latach 1695-1701 spędził pięć i pół roku w Rzymie. Jego styl malarski jest określany jako wczesna forma baroku, Alessio był pod wpływem malarstwa swego ojca, jak i Mattia Pretiego^[1].

Wybrane prace Alessio Erardiego^[1]:

• Matka Boska Bolesna, Kolegiata św. Wawrzyńca w Birgu
• Matka Boża ze św. Janem Chrzcicielem, Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Bormli
• Matka Boża Różańca Świętego (1702), Kościół Przemienienia Pańskiego w Lija
• Hrabia Roger (1713), Katedra Świętego Pawła w Mdinie
• Matka Boża Różańcowa, Sanktuarium Matki Bożej z Mellieħy (przypisywany)
• Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus i Duszami Czyśćcowymi, Rotunda w Moście
• Matka Boża Łaskawa, Kościół Matki Bożej Łaskawej w Żabbar
• różne prace w kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Valletcie
• rożne prace w oratorium kościoła Jezuitów w Valletcie
• sufit w kaplicy Najświętszego Sakramentu, Bazylika Matki Bożej Bezpiecznej Przystani i św. Dominika w Valletcie
• sufit kościoła św. Urszuli w Valletcie
• Grand Master Raymond Perellos i Papież Klemens XI, Konkatedra świętego Jana w Valletcie