Alfred North Whitehead – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować:

od 2011-01 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alfred North Whitehead

Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1861 Ramsgate
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 1947 Cambridge (Massachusetts)
Zawód, zajęcie	uczony: filozof, matematyk i fizyk
Alma Mater	Uniwersytet Cambridge
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Alfred North Whitehead (ur. 15 lutego 1861 w Ramsgate, zm. 30 grudnia 1947 w Cambridge^[1] w stanie Massachusetts) – angielski uczony: filozof, matematyk i fizyk teoretyczny^[2]. Laureat Medalu Sylvestera za rok 1925^[3].

Był najmłodszym z czworga dzieci anglikańskiego duchownego Alfreda Whiteheada. Ukończył Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, następnie został profesorem tego uniwersytetu.

Współpracował z Bertrandem Russellem przy dziele Principia Mathematica (1910-1913). Jest twórcą tzw. filozofii organizmu oraz prekursorem, rozwijanego głównie w Stanach Zjednoczonych, nurtu współczesnej filozofii procesu. Począwszy od problemów logiki i matematyki, zakres naukowych zainteresowań Whiteheada rozszerzał się w kierunku epistemologicznych i metodologicznych podstaw nauki, by ostatecznie objąć swym zasięgiem najbardziej ogólne zagadnienia z dziedziny filozofii spekulatywnej.

Process and Reality (1929) zawierające Wykłady im. Gifforda prezentuje jego metafizykę, która została przedstawiona w sposób niebywale uporządkowany. Wydaje się, że ambicją Whiteheada było zebranie w jedną syntezę wszystkich głównych filozofii i religii ludzkości. W tym celu stworzył szczególną koncepcję Boga, odrzucając dotychczasowe koncepcje, które sprowadził do trzech pojęć:

• wszechmocny władca,
• bezlitosny twórca reguł pierwszych,
• motor pierwszy.

Opowiedział się za ideą Boga-miłości.

Whitehead opublikował co najmniej kilkanaście książek. Z wczesnego, matematycznego okresu pochodzą między innymi:

• 1898: A Treatise on Universal Algebra,
• 1906: On Mathematical Concepts of the Material World.

Drugi etap wyznaczają:

• 1917: The Organisation of Thought,
• 1919: An Enquiry Concerning the Principles of Natural Knowledge,
• 1920: The Concept of Nature,
• 1922: The Principle of Relativity.

Na ostatni okres składają się:

• 1925: Science and the Modern World,
• 1926: Religion in the Making,
• 1927: Symbolism, its Meaning and Effect,
• 1929: Process and Reality – dzieło uznane za najważniejsze w dorobku Whiteheada, stanowiące najpełniejszy wykład kosmologii organicystycznej,
• 1929: The Function of Reason,
• 1933: Adventures of Ideas,
• 1938: Modes of Thought.

• Adam Jurek: Indywiduum w procesie. Studium metafizyki A.N. Whiteheada. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2013. ISBN 978-83-7507-230-3.
• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Alfred North Whitehead w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
• Michel Weber and Will Desmond (eds.), Handbook of Whiteheadian Process Thought, Frankfurt / Lancaster, ontos verlag, Process Thought X1 & X2, 2008 (ISBN 978-3-938793-92-3).

• RonaldR. Desmet RonaldR., Andrew DavidA.D. Irvine Andrew DavidA.D., Alfred North Whitehead, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 4 września 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-09-08]  (ang.).
• Alfred North Whitehead w bazie Mathematics Genealogy Project (ang.) [dostęp 2021-10-30].
• Alfred North Whitehead, Wstęp do matematyki w bibliotece Polona