Alfred Owoc – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 7 czerwca 1955 |
---|---|
Zawód, zajęcie | lekarz, polityk |
Tytuł naukowy | profesor nauk medycznych |
Alma Mater | |
Stanowisko | poseł na Sejm III i IV kadencji (1997–2005) |
Alfred Antoni Owoc (ur. 7 czerwca 1955 w Zielonej Górze) – polski polityk, lekarz i nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych, poseł na Sejm III i IV kadencji, rektor Lubuskiej Wyższej Szkoły Zdrowia Publicznego w Zielonej Górze.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1980 studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. W 1980 podjął pracę jako lekarz w Sulechowie. W 1999 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. 15 kwietnia 2015 prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk medycznych[1].
Sprawował funkcję rektora Lubuskiej Wyższej Szkoły Zdrowia Publicznego w Zielonej Górze. Pracował na stanowisku profesora na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, na Uniwersytecie Zielonogórskim i w Instytucie Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie. Wykładał również m.in. na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. W okresie rządu Leszka Millera pełnił funkcję konsultanta krajowego w dziedzinie zdrowia publicznego. Został też profesorem w Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim[2].
Członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, powołany na prezesa Polskiego Towarzystwa Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego. W 2016 otrzymał tytuł honorowego profesora Narodowego Uniwersytetu Medycznego w Tarnopolu[3].
Działalność publiczna
[edytuj | edytuj kod]Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w 1984 był wśród założycieli Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych[4]. Od 1997 do 2005 sprawował mandat posła III i IV kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej z okręgów zielonogórskich: nr 52 i nr 8.
W 2000 był uczestnikiem kolizji drogowej. Przybyłych policjantów według ich relacji zapewniał, że wyczuwalna woń alkoholu pochodzi od użytego płynu do spryskiwacza[5]. W 2003 został usunięty z klubu parlamentarnego SLD po aferze z głosowaniem na „cztery ręce”[6]. Został później członkiem klubu (a następnie koła) Unii Pracy. Bezskutecznie kandydował w 2005 do Senatu z własnego komitetu i w 2010 oraz 2014 do sejmiku lubuskiego z ramienia SLD. W 2011 władze wojewódzkie SLD rekomendowały go do startu do Senatu[7], jednak ostatecznie nie znalazł się wśród kandydatów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 kwietnia 2015 r. nr 115.6.2015 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2015 r. poz. 470).
- ↑ Prof. dr hab. Alfred Owoc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-09-22] .
- ↑ Випускники ТДМУ 2016 року отримали дипломи. tdmu.edu.ua, 23 czerwca 2016. [dostęp 2020-05-17]. (ukr.).
- ↑ Przypadki posła Owoca. gazeta.pl, 27 marca 2003. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Były poseł SLD z „bagażem” jedynym kandydatem na dyrektora. gazeta.pl, 12 lutego 2013. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Czerniawski prezydentem Łomży?. 4lomza.pl, 10 sierpnia 2006. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Znany niegdyś poseł wróci na Wiejską?. onet.pl, 3 lipca 2011. [dostęp 2020-05-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2020-05-17].
- Prof. dr hab. Alfred Owoc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-09-22] .
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 158.