Alfred Owoc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfred Owoc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1955
Zielona Góra

Zawód, zajęcie

lekarz, polityk

Tytuł naukowy

profesor nauk medycznych

Alma Mater

Akademia Medyczna w Poznaniu

Stanowisko

poseł na Sejm III i IV kadencji (1997–2005)

Rektor Narodowego Uniwersytetu Medycznego w Tarnopolu Mychajło Korda wręcza tytuł honorowego profesora Alfredowi Owocowi

Alfred Antoni Owoc (ur. 7 czerwca 1955 w Zielonej Górze) – polski polityk, lekarz i nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych, poseł na Sejm III i IV kadencji, rektor Lubuskiej Wyższej Szkoły Zdrowia Publicznego w Zielonej Górze.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1980 studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. W 1980 podjął pracę jako lekarz w Sulechowie. W 1999 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. 15 kwietnia 2015 prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk medycznych[1].

Sprawował funkcję rektora Lubuskiej Wyższej Szkoły Zdrowia Publicznego w Zielonej Górze. Pracował na stanowisku profesora na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, na Uniwersytecie Zielonogórskim i w Instytucie Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie. Wykładał również m.in. na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. W okresie rządu Leszka Millera pełnił funkcję konsultanta krajowego w dziedzinie zdrowia publicznego. Został też profesorem w Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim[2].

Członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, powołany na prezesa Polskiego Towarzystwa Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego. W 2016 otrzymał tytuł honorowego profesora Narodowego Uniwersytetu Medycznego w Tarnopolu[3].

Działalność publiczna

[edytuj | edytuj kod]

Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w 1984 był wśród założycieli Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych[4]. Od 1997 do 2005 sprawował mandat posła III i IV kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej z okręgów zielonogórskich: nr 52 i nr 8.

W 2000 był uczestnikiem kolizji drogowej. Przybyłych policjantów według ich relacji zapewniał, że wyczuwalna woń alkoholu pochodzi od użytego płynu do spryskiwacza[5]. W 2003 został usunięty z klubu parlamentarnego SLD po aferze z głosowaniem na „cztery ręce”[6]. Został później członkiem klubu (a następnie koła) Unii Pracy. Bezskutecznie kandydował w 2005 do Senatu z własnego komitetu i w 2010 oraz 2014 do sejmiku lubuskiego z ramienia SLD. W 2011 władze wojewódzkie SLD rekomendowały go do startu do Senatu[7], jednak ostatecznie nie znalazł się wśród kandydatów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 kwietnia 2015 r. nr 115.6.2015 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2015 r. poz. 470).
  2. Prof. dr hab. Alfred Owoc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-09-22].
  3. Випускники ТДМУ 2016 року отримали дипломи. tdmu.edu.ua, 23 czerwca 2016. [dostęp 2020-05-17]. (ukr.).
  4. Przypadki posła Owoca. gazeta.pl, 27 marca 2003. [dostęp 2020-05-17].
  5. Były poseł SLD z „bagażem” jedynym kandydatem na dyrektora. gazeta.pl, 12 lutego 2013. [dostęp 2020-05-17].
  6. Czerniawski prezydentem Łomży?. 4lomza.pl, 10 sierpnia 2006. [dostęp 2020-05-17].
  7. Znany niegdyś poseł wróci na Wiejską?. onet.pl, 3 lipca 2011. [dostęp 2020-05-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]