Alfred Zawadzki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfred Zawadzki

Kazimierz Ostachowski
Stanisław Staszowski

Kos, Blady

Alfred Zawadzki (ze zbiorów NAC)
porucznik
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1912 Petersburg
Data i miejsce śmierci	grudzień 1942 Cieszyn
Przebieg służby
Lata służby	1936–1942
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	1 Pułk Artylerii Motorowej, 1 Wileński Pułk Artylerii Lekkiej, 1 Pułk Artylerii Motorowej, Oddziału III sztabu Okręgu Śląsk AK
Stanowiska	dowódca baterii, oficer baterii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa
Odznaczenia

Alfred Zawadzki vel Kazimierz Ostachowski vel Stanisław Staszowski pseud.: „Kos”, „Blady” (ur. 17 lipca^?/30 lipca 1912 w Petersburgu, zm. w grudniu 1942 w Cieszynie) – oficer Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, dyplomowany porucznik artylerii służby stałej, cichociemny.

Był synem Karola, mechanika na kolei, i Heleny z domu Antosiewicz. W 1932 uzyskał maturę w Gimnazjum Państwowym im. Henryka Sienkiewicza w Sarnach. W 1933 rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (6. bateria), a w następnym roku w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 15 października 1936 i 14. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[1][2]. W marcu 1939 pełnił służbę w 1 pułku artylerii motorowej w Stryju na stanowisku dowódcy plutonu szkoły podoficerskiej^[3].

W czasie kampanii wrześniowej walczył na stanowisku dowódcy 1. baterii 16 dywizjonu artylerii motorowej. Za udział w niej otrzymał Virtuti Militari. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. Po ucieczce w październiku dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Artylerii w Camp de Coëtquidan. Od 1 grudnia służył jako oficer 1 baterii 1 Wileńskiego pułku artylerii lekkiej, następnie w Ośrodku Artylerii Motorowej, wreszcie po ukończeniu kursu oficerów obserwacyjnych służył w 1 baterii 1 pułku artylerii motorowej. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 3 maja 1940 roku.

Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie dostał przydział do 10. dywizjonu artylerii lekkiej. Po odbyciu stażu w jednostkach brytyjskich ukończył kurs Wyższej Szkoły Wojennej (I kurs na obczyźnie) uzyskując tytuł oficera dyplomowanego.

Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w zakresie dywersji został zaprzysiężony 6 lutego 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 8 na 9 kwietnia 1942 roku podczas akcji „Cravat” dowodzonej przez por. naw. Mariusza Wodzickiego (zrzut na placówkę odbiorczą „Łąka” położoną 10 km na południowy zachód od Łowicza). Po aklimatyzacji, w maju dostał przydział do Oddziału III Operacyjnego sztabu Okręgu Śląsk AK.

W grudniu 1942 roku został aresztowany przez gestapo na dworcu kolejowym w Piotrowicach. Przewieziono go do siedziby gestapo w Cieszynie, gdzie go wkrótce zamordowano.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – za kampanię wrześniową
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie, w tym raz pośmiertnie, 11 marca 1943 roku.

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110. poległych cichociemnych jest Alfred Zawadzki.

• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 442. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 71.
• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 3. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2002, s. 131–132. ISBN 83-910535-4-7.

• biogram na stronie elitadywersji.org - kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej