Alginiany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alginiany – sole kwasu alginowego.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Sole te występują w wodorostach morskich. Wchodzą w skład ścian komórkowych glonów. Otrzymuje się je w wyniku ekstrakcji Macrocystis pyrifera w środowisku zasadowym[1].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Alginiany są w roztworach wodnych lepkie, często tworzą żel.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Związków tych używa się w przemyśle spożywczym w charakterze stabilizatorów zawiesin i emulsji, a także jako zagęstniki przy produkcji wyrobów cukierniczych oraz deserów, takich jak budynie, galaretki. Alginiany są również używane w celu zapobiegania tworzenia się kryształów cukru[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zdzisław Sikorski (red.): Chemiczne i funkcjonalne właściwości składników żywności. Warszawa: WNT, 1996, s. 156-157.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]