Alipiusz (Chotowicki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	14 czerwca 1958
Miejscowość	Charków
Miejsce	Sobór Zwiastowania
Konsekrator	Stefan (Procenko)
Współkonsekratorzy	Guriasz (Jegorow), Andrzej (Suchenko), Innocenty (Leofierow)

Alipiusz
	Antonij Chotowicki
	Biskup winnicki
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1901 ; Dorosyn (obwód wołyński)
Data i miejsce śmierci	30 maja 1977 ; Odessa
	Biskup winnicki
Okres sprawowania	1964–1975
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Prezbiterat	1922
Chirotonia biskupia	14 czerwca 1958

Alipiusz, imię świeckie Antonij Antonowicz Chotowicki (ur. 4 listopada^?/17 listopada 1901, zm. 30 maja 1977) – prawosławny arcybiskup winnicki i bracławski.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego Antoniego Chotowickiego we wsi Dorosyn (obecnie rejon Rożyszcze, obwód wołyński). Ukończył Studium Duchowne w Mylczach (obecnie rejon starowyżowski w obwodzie chmielnickim). W 1922 został wyświęcony na kapłana przez biskupa wołyńskiego i żytomierskiego Awerkiusza (późniejszego świętego, nowomęczennika). Pracował w różnych świątyniach eparchii żytomierskiej. Za działalność w czasie II wojny światowej otrzymał medal „Za dzielną pracę w latach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941–1945”. W czasie wojny zginął na froncie jego jedyny syn. Po wojnie owdowiał. Pracował wówczas w różnych świątyniach Żytomierza i był sekretarzem eparchii żytomierskiej. Zgodnie z decyzją Świętego Synodu po złożeniu ślubów zakonnych i przyjęciu imienia Alipiusz został 14 czerwca 1958 wyświęcony na biskupa połtawskiego i krzemieńczuckiego. W czasie swej pracy pasterskiej kierował także eparchią dniepropetrowską, następnie znów połtawską, winnicką, kijowską i ponownie winnicką. W 1975 w związku z chorobą przeszedł na emeryturę i wyjechał do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie. Zmarł 30 maja 1977.

Bibliografia

Архієпископ Варфоломій. “Мілецький Свято-Миколаївський монастир”. – Рівне, 2002. – С. 130-131.

[tymczasowy-1] locum tenens

[A]

Eparchia słowiańska i chersońska	Jewgienij (Bułgaris) (1775–1779) Nikifor (Theotokis) (1779–1786) Ambroży (Sieriebriennikow) (1786–1792) Hiob (Potiomkin) (1793)
Eparchia noworosyjska	Gabriel (Bănulescu-Bodoni) (1793–1799)
Eparchia jekaterynosławska	Atanazy (Iwanow) (1799–1805) Platon (Lubarski) (1805–1811) Hiob (Potiomkin) (1812–1823) Teofil (Tatarski) (1823–1827)
Eparchia dniepropetrowska	Onezyfor (Borowik) (1827–1828) Gabriel (Rozanow) (1828–1837) Anastazy (Kluczariew) (1837–1838) Innocenty (Aleksandrow) (1838–1853) Leonid (Zariecki) (1853–1864) Płaton (Trojepolskij) (1864–1868) Aleksij (Nowosiełow) (1868–1871) Teodozjusz (Makariewski) (1871–1885) Serapion (Majewski) (1885–1891) Augustyn (Gulanicki) (1891–1892) Włodzimierz (Szymkowicz) (1892–1896) Symeon (Pokrowski) (1896–1911) Agapit (Wisznewski) (1911–1919) Dymitr (Werbycki) (1919) Hermogen (Maksimow) (1919–1920) Jewłampij (Krasnokutskij) (1920-1921) Włodzimierz (Sokołowski-Awtonomow) (1921–1925) Makary (Karmazin) (1925-1928) Jerzy (Dielijew) (1928-1937) Konstantyn (Diakow) (1929) Sergiusz (Griszyn) (1931) Dymitr (Magan) (1942–1943) Andrzej (Komarow) (1944–1955) Szymon (Iwanowski) (1955) Guriasz (Jegorow) (1955–1959) Joazaf (Leluchin) (1959–1961) Alipiusz (Chotowicki) (1961) Warłaam (Iljuszczenko) (1990) Gleb (Sawin) (1990–1992) Kronid (Miszczenko) (1992–1993) Agatangel (Sawwin) (1993) Ireneusz (Seredni) (od 1993)

Antonij Chotowicki
Biskup winnicki
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1901 Dorosyn (obwód wołyński)
Data i miejsce śmierci	30 maja 1977 Odessa
Biskup winnicki
Okres sprawowania	1964–1975

Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Prezbiterat	1922
Chirotonia biskupia	14 czerwca 1958