Sawa (Babyneć) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sawa
Ołeksander Babyneć
Arcybiskup połtawski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1926
Podwynohradowo

Data i miejsce śmierci

15 maja 1992
Charków

Arcybiskup połtawski
Okres sprawowania

1990–1992

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia połtawska

Śluby zakonne

17 listopada 1947

Diakonat

29 listopada 1948

Prezbiterat

1950

Nominacja biskupia

20 marca 1969

Chirotonia biskupia

30 marca 1969

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 marca 1969

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór św. Włodzimierza

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Filaret (Denysenko), Grzegorz (Zakalak), Damian (Marczuk), Włodzimierz (Sabodan)

Sawa, imię świeckie Ołeksandr Babyneć (ur. 27 marca 1926 w Podwynohradowie, zm. 15 maja 1992 w Charkowie) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej w rodzinnej wsi, następnie czteroletnią szkołę w Wynohradowie. W 1942 został posłusznikiem w skicie św. Jana Chrzciciela, następnie zaś w monasterze św. Mikołaja w Izie. 17 listopada 1947 złożył wieczyste śluby mnisze przed archimandrytą Mateuszem (Wakarowem). 29 listopada 1948 arcybiskup lwowski i tarnopolski Makary wyświęcił go na hierodiakona. W 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa mukaczewskiego i użhorodzkiego Hilariona. Pracował w różnych parafiach na Zakarpaciu. W 1957 ukończył moskiewskie seminarium duchowne. Od 1968 był ihumenem, proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Wynohradowie oraz dziekanem dekanatu wynohradowskiego.

20 marca 1969 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na biskupa perejasławsko-chmielnickiego, wikariusza eparchii kijowskiej. Trzy dni później otrzymał godność archimandryty. Chirotonia biskupia miała miejsce w soborze św. Włodzimierza w Kijowie, z udziałem konsekratorów: metropolity leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema, metropolity kijowskiego i halickiego Filareta, arcybiskupów mukaczewskiego i użhorodzkiego Grzegorza, wołyńskiego Damiana oraz biskupa czernihowskiego i nieżyńskiego Włodzimierza. Od 1972 był biskupem czerniowieckim i bukowińskim, zaś w 1977 – biskupem mukaczewskim i użhorodzkim. W 1985 przeniesiony ponownie na katedrę połtawską, zaś w 1990 podniesiony do godności arcybiskupiej.

Duchowny uważany był za hierarchię niezaangażowanego politycznie, stanowiącego przykład postępowania zgodnie z zasadami wiary. Z kolei w 1984 grupa duchownych eparchii mukaczewskiej i użhorodzkiej złożyła na niego skargę, twierdząc, iż przyczyniał się on do niskiego poziomu moralnego kapłanów eparchii[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Савва (Бабинец). [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]