Metal alternatywny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Metal alternatywny
Pochodzenie

rock alternatywny, hard rock, heavy metal oraz inne

Czas i miejsce powstania

koniec lat 80., Stany Zjednoczone

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja

Największa popularność

pierwsza połowa lat 90.

Podgatunki
nu metal, funk metal, rap metal
Inne tematy
Lollapalooza, Ozzfest, industrial metal, grunge, post hardcore

Metal alternatywny (ang. alternative metal) – styl muzyki heavymetalowej, wywodzący się z amerykańskiej sceny rocka alternatywnego, który zdobył popularność na początku lat 90. XX wieku. Charakteryzują go typowe dla muzyki metalowej ciężkie riffy, połączone z niekonwencjonalnymi tekstami i rytmiką[1], oraz odwołaniami do innych stylów muzycznych. Muzyka wielu z wczesnych przedstawicieli tego nurtu zawiera eksperymenty formalne, późniejsi inspirowali się głównie grunge i metalem industrialnym.

Wybrani przedstawiciele: Faith No More[2], Marilyn Manson[3], Mudvayne[4], Soulfly[5], System of a Down[6], Slipknot[7], Korn[8], Deftones[9], Stone Sour[10], Godsmack[11], Linkin Park[12], Alice in Chains[13], Soundgarden[14], i Evanescence[15].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Metal alternatywny wywodzi się z amerykańskiej sceny rocka alternatywnego końca lat 80. XX wieku[1]. Praktycznie wszystkie zespoły reprezentujące ten gatunek mają swoje korzenie w amerykańskiej scenie podziemnej. Część zespołów wywodzi się z różnych nurtów muzycznych, np. takich jak hardcore punk (Corrosion of Conformity), post hardcore/noise rock (Helmet, The Jesus Lizard), grunge/heavy metal (Alice in Chains, Soundgarden), lub industrial (Ministry, Nine Inch Nails)[1].

Zespoły takie jak Faith No More czy Living Colour są zaliczane jako przedstawiciele metalu alternatywnego, ale są zarazem przykładem otwartości na eksperymenty w łączeniu wielu gatunków[1], takich jak np. funk czy hip hop[1][16].

W latach 90. XX wieku metal alternatywny stał się bardziej jednolity i inspiracją dla wielu zespołów takich jak Rage Against the Machine, Korn, Deftones, Nine Inch Nails czy Helmet[12]. Agresywne riffy grupy Korn, akustyczne ballady Staind i rap rock w wykonaniu grupy Limp Bizkit pozwoliły na stworzenie nowego ruchu muzycznego, który stał się znany jako nu metal[17].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Alternative Metal. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  2. Stephen Thomas Erlewine: Faith no More. allmusic.com. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).
  3. Jason Ankeny: Marilyn Manson. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  4. William Ruhlmann: Mudvayne. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  5. Greg Prato: Soulfly. allmusic.com. [dostęp 2009-10-30]. (ang.).
  6. Stephen Thomas Erlewine: System of a Down. allmusic. [dostęp 2008-03-25]. (ang.).
  7. Steve Huey: Slipknot. allmusic.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  8. Jason Ankeny, Bradley Torreano: Korn. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  9. Greg Prato: Deftones. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  10. Bradley Torreano: Stone Sour. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  11. Jason Ankeny: Godsmack. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  12. a b Andrew Leahey: Linkin Park Biography. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  13. Stephen Thomas Erlewine: Alice in Chains. allmusic.com. [dostęp 2010-12-08]. (ang.).
  14. Stephen Thomas Erlewine: Soundgarden. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  15. Christina Fuoco: Evanescence. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  16. Stephen Thomas Erlewine: Faith No More Biography. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  17. Tim Grierson: Alternative Metal - What is Alternative Metal?. rock.about.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]