Metal alternatywny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pochodzenie | rock alternatywny, hard rock, heavy metal oraz inne |
---|---|
Czas i miejsce powstania | koniec lat 80., Stany Zjednoczone |
Instrumenty | |
Największa popularność | pierwsza połowa lat 90. |
Podgatunki | |
nu metal, funk metal, rap metal | |
Inne tematy | |
Lollapalooza, Ozzfest, industrial metal, grunge, post hardcore |
Metal alternatywny (ang. alternative metal) – styl muzyki heavymetalowej, wywodzący się z amerykańskiej sceny rocka alternatywnego, który zdobył popularność na początku lat 90. XX wieku. Charakteryzują go typowe dla muzyki metalowej ciężkie riffy, połączone z niekonwencjonalnymi tekstami i rytmiką[1], oraz odwołaniami do innych stylów muzycznych. Muzyka wielu z wczesnych przedstawicieli tego nurtu zawiera eksperymenty formalne, późniejsi inspirowali się głównie grunge i metalem industrialnym.
Wybrani przedstawiciele: Faith No More[2], Marilyn Manson[3], Mudvayne[4], Soulfly[5], System of a Down[6], Slipknot[7], Korn[8], Deftones[9], Stone Sour[10], Godsmack[11], Linkin Park[12], Alice in Chains[13], Soundgarden[14], i Evanescence[15].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Metal alternatywny wywodzi się z amerykańskiej sceny rocka alternatywnego końca lat 80. XX wieku[1]. Praktycznie wszystkie zespoły reprezentujące ten gatunek mają swoje korzenie w amerykańskiej scenie podziemnej. Część zespołów wywodzi się z różnych nurtów muzycznych, np. takich jak hardcore punk (Corrosion of Conformity), post hardcore/noise rock (Helmet, The Jesus Lizard), grunge/heavy metal (Alice in Chains, Soundgarden), lub industrial (Ministry, Nine Inch Nails)[1].
Zespoły takie jak Faith No More czy Living Colour są zaliczane jako przedstawiciele metalu alternatywnego, ale są zarazem przykładem otwartości na eksperymenty w łączeniu wielu gatunków[1], takich jak np. funk czy hip hop[1][16].
W latach 90. XX wieku metal alternatywny stał się bardziej jednolity i inspiracją dla wielu zespołów takich jak Rage Against the Machine, Korn, Deftones, Nine Inch Nails czy Helmet[12]. Agresywne riffy grupy Korn, akustyczne ballady Staind i rap rock w wykonaniu grupy Limp Bizkit pozwoliły na stworzenie nowego ruchu muzycznego, który stał się znany jako nu metal[17].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Alternative Metal. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Faith no More. allmusic.com. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).
- ↑ Jason Ankeny: Marilyn Manson. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ William Ruhlmann: Mudvayne. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Greg Prato: Soulfly. allmusic.com. [dostęp 2009-10-30]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: System of a Down. allmusic. [dostęp 2008-03-25]. (ang.).
- ↑ Steve Huey: Slipknot. allmusic.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
- ↑ Jason Ankeny, Bradley Torreano: Korn. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Greg Prato: Deftones. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Bradley Torreano: Stone Sour. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Jason Ankeny: Godsmack. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ a b Andrew Leahey: Linkin Park Biography. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Alice in Chains. allmusic.com. [dostęp 2010-12-08]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Soundgarden. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
- ↑ Christina Fuoco: Evanescence. allmusic.com. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Faith No More Biography. allmusic.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
- ↑ Tim Grierson: Alternative Metal - What is Alternative Metal?. rock.about.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).