Amerykański spaniel dowodny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amerykański spaniel dowodny

Amerykański spaniel dowodny
Inne nazwy	American Water Spaniel, Chien d'eau américain
Kraj patronacki	USA
Wymiary
Wysokość	38 – 46 cm
Masa	13,5 – 20,5 (psy), 11,5 – 18 (suki) kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa VIII, Sekcja 3, nr wzorca 301
AKC	Sporting
CKC	Grupa 1 – (Sporting Dogs)
UKC	Grupa 4 – Gun Dog
Wzorce rasy
FCI AKC CKC UKC
Multimedia w Wikimedia Commons

Amerykański spaniel dowodny – jedna z ras psów, należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych. Zaklasyfikowana do sekcji psów dowodnych. Podlega próbom pracy^[1].

W Ameryce krzyżowano irish water spaniele z Curly Coated Retrieverami oraz prawdopodobnie z angielskimi spanielami wodnymi. W ten sposób został on przystosowany do amerykańskich warunków polowań w wodzie, szuwarach i lasach^{[potrzebny przypis]}.

Pies ten od irish water spaniela różni się wielkością i bardziej płaskim, owłosionym ciemieniem oraz mniej wyraźnie zaznaczonym przełomem czołowo-nosowym.

Umaszczenie wątrobiane lub czekoladowe. Dopuszczalne małe białe znakowania na piersiach i palcach.

Pies wykorzystywany do aportowania ptactwa wodnego, jest także psem stróżującym.

Pies tej rasy nie wykazuje agresji, jest rodzinnym psem, akceptującym w zupełności dzieci.

Psy tej rasy są bardzo rzadko spotykane w Polsce.

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce