Anatolij Gładilin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anatolij Gładilin
Анато́лий Глади́лин
ilustracja
Imię i nazwisko

Anatolij Tichonowicz Gładilin
(Анато́лий Ти́хонович Глади́лин)

Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1935
Moskwa

Data i miejsce śmierci

24 października 2018
Clamart

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Alma Mater

Instytut Literacki im. Gorkiego

Dziedzina sztuki

proza

Odznaczenia
Medal Puszkina (Federacja Rosyjska)

Anatolij Tichonowicz Gładilin (ros. Анато́лий Ти́хонович Глади́лин, ur. 21 sierpnia 1935 w Moskwie, zm. 24 października 2018 w Clamart) – rosyjski pisarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1953 ukończył szkołę w Moskwie, a w 1958 Instytut Literacki im. Gorkiego. W 1956 opublikował opowieść Chronika wriemion Wiktora Podgurskogo, dzięki której stał się znany. Napisał też opowiadanie Istorija odnoj kompanii (1965), powieść Prognoz na zawtra (wydaną we Frankfurcie nad Menem w 1972) z życia młodego pokolenia rosyjskiej inteligencji, i opowieść historyczną Ewangielije od Robespjera (1970). W 1986 opublikował zbiór opowiadań Kakim ja był togda. Napisał też pracę o rosyjskiej literaturze lat 60. The Making and Unmaking of a Soviet Writer (wydaną w Ann Arbor w 1979), opublikował zbiór felietonów i szkiców literackich Pariżskaja jarmarka (Paris-Tel Aviv 1980). W latach 60. wystąpił w obronie pisarzy Andrieja Siniawskiego i Julija Daniela sądzonych za działalność antyradziecką. Od 1972 publikował za granicą, w 1976 udał się na emigrację do Paryża.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]