Andrij Melnyczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrij Melnyczuk
Андрій Мельничук
Pełne imię i nazwisko

Andrij Jarosławowycz Melnyczuk

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1978
Czerniowce

Wzrost

190 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2000 Bukowyna Czerniowce 0 (-0)
2000–2001 Oskił Kupiańsk 3 (-2)
2001–2002 Sokił Złoczów 13 (-12)
2002–2003 Prykarpattia/Spartak Iwano-Frankiwsk 15 (-23)
2002 Łukor Kałusz 13 (-12)
2003 Prykarpattia Kałusz 13 (-14)
2004–2005 Spartak-Horobyna Sumy 22 (-20)
2005–2006 Spartak Iwano-Frankiwsk 17 (-13)
2006–2007 Stal Dnieprodzierżyńsk 23 (-18)
2007–2008 Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka 7 (-11)
2008 Komunalnyk Ługańsk 8 (-7)
2009 Bukowyna Czerniowce 12 (-11)
2010–2011 Qizilqum Zarafshon 31 (-36)
2011–2015 Dinamo Samarkanda 100 (-123)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016–2018 Stal Kamieńskie (asystent)
2019– Bukowyna Czerniowce
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrij Jarosławowycz Melnyczuk, ukr. Андрій Ярославович Мельничук (ur. 14 listopada 1978 w Czerniowcach) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej w Czerniowcach. Pierwszy trener Ihor Kałyta, a potem Wołodymyr Nikitin[1]. W 1999 rozpoczął karierę piłkarską w trzecioligowej drużynie Bukowyna Czerniowce. Następnie po sezonie grał w klubach Oskił Kupiańsk i Sokił Złoczów. Latem 2002 został piłkarzem Prykarpattia Iwano-Frankiwsk, ale występował najpierw przez pół roku w farm-klubie Łukor Kałusz, a po przerwie zimowej przyszedł do Prykarpattia. Jesienią 2003 ponownie został wypożyczony do kałuszskiego zespołu, który już nazywał się Prykarpattia Kałusz. Przez konflikt z trenerem Bohdanem Bławackim na początku 2004 odszedł do innego Spartaka ze Sum. Ale przez problemy finansowe klubu latem 2005 powrócił do Spartaka Iwano-Frankiwsk. Latem 2006 przeszedł do Stali Dnieprodzierżyńsk, a po zakończeniu sezonu został zaproszony do wyższoligowego Naftowyka Ochtyrka. Rozegrał tylko 6 spotkań po czym w drugiej połowie sezonu 2007/08 został wypożyczony do Komunalnyka Ługańsk. Przed rozpoczęciem sezonu 2009/10 powrócił do rodzimej Bukowyny[2]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2009/10 wyjechał do Uzbekistanu, gdzie podpisał kontrakt z Qizilqumem Zarafshon. Latem 2011 przeniósł się do Dinama Samarkanda. Pełnił funkcje kapitana drużyny[3]. W 2015 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął karierę szkoleniową. Najpierw pomagał trenować Stal Kamieńskie. 2 lipca 2019 został mianowany na stanowisko głównego trenera Bukowyny Czerniowce[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]