Ołeksandr Jeżakow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ołeksandr Jeżakow
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Ołeksandrowycz Jeżakow

Data i miejsce urodzenia

10 września 1952
obwód czerkaski

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Bilszowyk Kijów
Sudnobudiwnyk Mikołajów
Kajrat Ałmaty rezerwy
Orbita Kyzyłorda
Szachtior Karaganda
Gorniak Karażał
Dżezkazganiec Żezkazgan
1982–1983 Maszynobudiwnyk Borodzianka
1984–1986 Dnipro Czerkasy 24 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
198?–1991 Chimik Siewierodonieck
199?–1994 Torpedo Miass (asystent)
1995 UrałAZ Miass
1996–1997 Nosta Nowotroick (asystent)
Ukraina Amatorska (asystent)
2010 Bukowyna Czerniowce
2013 Dinaz Wyszegród
2013–2014 Rubin Piskiwka
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Ołeksandrowycz Jeżakow, ukr. Олександр Олександрович Єжаков, ros. Александр Александрович Ежаков, Aleksandr Aleksandrowicz Jeżakow (ur. 10 września 1952 w obwodzie czerkaskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę piłkarską w Bilszowyk Kijów, skąd został zaproszony do Sudnobudiwnyka Mikołajów. Potem został powołany do służby wojskowej w jednostce w Kazachstanie. Występował przez rok w drużynie rezerw Kajratu Ałmaty, a następnie bronił barw klubów Orbita Kyzyłorda, Szachtior Karaganda, Gorniak Karażał i Dżezkazganiec Żezkazgan. W 1982 powrócił do Ukrainy, gdzie zasilił skład Maszynobudiwnyka Borodzianka. Ostatnie trzy lata swojej kariery spędził w klubie Dnipro Czerkasy[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw trenował amatorski zespół z Czornobaju w obwodzie czerkaskim. Potem prowadził profesjonalny zespół Chimik Siewierodonieck. Po rozpadzie ZSRR wyjechał do Rosji, gdzie pracował z zespołami Torpedo Miass i Nosta Nowotroick. Następnie powrócił na Ukrainę, gdzie trenował zespół z miejscowości Hrebinka i różne reprezentacje obwodu połtawskiego. Również pracował w Szkole Piłkarskiej w Połtawie[2]. Pomagał Pawłowi Jakowencę trenować amatorską reprezentację Ukrainy w piłce nożnej. W lutym 2010 roku został mianowany na stanowisko głównego trenera Bukowyny Czerniowce[1]. Ale już w końcu marca 2010 podał się do dymisji z przyczyn rodzinnych[3]. Potem trenował amatorskie zespoły w obwodzie kijowskim, m.in. Dinaz Wyszegród i Rubin Piskiwka.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]