Andromacha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia.

Ten artykuł od 2022-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Andromacha

Ἀνδρομάχη

uczestnik wojny trojańskiej
Andromacha, Hektor i Astyanaks. Apulijski krater czerwonofigurowy, IV w. p.n.e.
Występowanie	mitologia grecka
Rodzina
Ojciec	Eetion
Mąż	Hektor
Dzieci	z Hektorem: Astyanaks; z Neoptolemosem: Pergamos, Pielos, Molossos
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Andromacha (gr. Ἀνδρομάχη Andromáchē „mężna w boju”) – w mitologii greckiej córka Eetiona, króla Tebe w Cylicji, żona Hektora. Miała z nim syna Astyanaksa. Po upadku Troi stała się niewolnicą syna Achillesa – Neoptolemosa. Urodziła mu trzech synów: Pergamosa, Pielosa i Molossosa^[1]. Wzbudziło to zazdrość żony Neoptolemosa, Hermiony, która zgładziła Molossosa i pozbyła się Andromachy. Historia ta stała się tematem tragedii Eurypidesa Andromacha.