Andrzej Krzewniak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Krzewniak

Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1898 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 lutego 1951 Białystok
Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres	od 1947 do 27 lutego 1951
Przynależność polityczna	Polska Partia Socjalistyczna
Odznaczenia

Andrzej Krzewniak, ps. Bolesław (ur. 30 listopada 1898 w Warszawie, zm. 27 lutego 1951 w Białymstoku) – polski tramwajarz i działacz związkowy, socjalista, prezydent Białegostoku (1945–1948), poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1951).

Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły technicznej walczył w Legionach Polskich, później służył w Wojsku Polskim (m.in. w trakcie wojny polsko-bolszewickiej). Po jej zakończeniu osiedlił się we Lwowie, gdzie pracował jako ślusarz w zakładach komunikacyjnych (później kierownik zajezdni). W latach 1921–1939 należał do PPS, działał również w Związku Zawodowym Pracowników Tramwajowych Polski.

W czasie II wojny światowej w AK, należał do PPS-WRN. W lipcu 1944 znalazł się na Lubelszczyźnie, gdzie podjął współpracę z PKWN oraz „odrodzoną” PPS, pracując jako funkcjonariusz partyjny na Lubelszczyźnie, Mazowszu i Podlasiu. Od 1945 do 1947 zasiadał w Radzie Naczelnej PPS.

W marcu 1945 objął obowiązki wiceprezydenta Białegostoku, a od czerwca 1945 do października 1948 sprawował funkcję prezydenta miasta. W styczniu 1946 przyjął mandat posła do Krajowej Rady Narodowej z nominacji białostockiej WRN. W 1947 wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego jako reprezentant Podlasia^[1].

Zmarł w Białymstoku. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 111-4-23)^[2].

• Złoty Krzyż Zasługi (8 maja 1946)^[3]

• Prezydenci Białegostoku

• (red. nacz. Feliks Tych), Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego. T. 3, K, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego, Muzeum Niepodległości w Warszawie, „Książka i Wiedza”, Warszawa 1992.