Andrzej Szaciłło (aktor) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Szaciłło (ur. 17 lipca 1943 w Wilnie) – polski aktor teatralny i filmowy.

5 listopada 1965 miał miejsce jego debiut teatralny. W latach 1965–89 występował w gdańskim Teatrze Wybrzeże

• 1974: S.O.S. − milicjant (odc. 3)
• 1975: Kazimierz Wielki
• 1975: Mała sprawa − Stefan Czerniak
• 1976: Olśnienie − rybak
• 1977: Rekolekcje − ormowiec
• 1977: Struny
• 1978: Życie na gorąco (odc. 3)
• 1983: Stan wewnętrzny
• 1983: Szkatułka z Hongkongu
• 1984-1987: 07 zgłoś się − lekarz opatrujący rannego Kopińskiego (odc. 19); wystąpił też w odc. 15 i 16
• 1984: Pięć dni z życia emeryta − UB-ek (odc. 1)
• 1984: Pobojowisko − Olgierd
• 1985: Chrześniak − Austriak z firmy polonijnej
• 1985: Wkrótce nadejdą bracia
• 1987: Nad Niemnem − Starzyński
• 1986: Nad Niemnem − Starzyński
• 1987: Koniec sezonu na lody − Lucjan Listkowski
• 1989: Gdańsk 39 − kapitan Franciszek „Kuba” Dąbrowski

Wystąpił w wielu spektaklach teatru telewizji. Ma na koncie m.in. rolę Bajkowskiego w spektaklu „Ciężkie czasy” (1979), Juliana Rummela w spektaklu „Narodziny miasta” (1980) czy też Doktora Zawadowskiego w spektaklu „Ostatnie tygodnie, ostatnie dni, ostatnie godziny” (1981)

• Zasłużony działacz kultury (1975)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1975)
• Złoty Krzyż Zasługi (1986)

• Andrzej Szaciłło w bazie Filmweb
• Andrzej Szaciłło w bazie filmpolski.pl