Andrzej Tkacz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Tkacz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1946
Trzcianka

Obywatelstwo

Polska

Pozycja

bramkarz

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1967–1977  Polska 96

Andrzej Józef Tkacz (ur. 20 września 1946 w Trzciance) – polski sportowiec - hokeista, bramkarz, olimpijczyk, trener.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Polonii Bydgoszcz (1959–1966)[1][2], potem bronił barw Katowic (1966–1977), austriackiego VEU Feldkirch (1977–1978), niemieckiego EV Stuttgart (1978–1979), szwajcarskiego Zürcher SC (1979–1981) i austriackiego EC Kitzbühel (1981–1982).

Mistrz Polski juniorów z Polonią Bydgoszcz w 1966 roku[3], w seniorskiej karierze dwukrotnie zdobywał tytuł Mistrza Polski z Katowicami (1968 i 1970), również dwukrotnie zdobywał Złoty Kij w latach 1975–1976.

Dwa razy reprezentował Polskę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1972 w Sapporo i w 1976 w Innsbucku, ośmiokrotnie grał w turniejach o mistrzostwo świata.

Po ukończeniu kariery sportowej i studiów na AWF w Katowicach podjął pracę trenerską. Był trenerem kadry narodowej w 1997, pracował w Niemczech i Austrii.

Od 2006 trener Polonii Bytom, którą wprowadził do Ekstraligi, został zwolniony w listopadzie 2007. W grudniu 2007 został trenerem Unii Oświęcim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Urbanyi, Kazimierz Dydyński, 50 lat Bydgoskiego Klubu Sportowego Polonia, Bydgoszcz, 1 listopada 1970, s. 235.
  2. Sławomir Wojciechowski i inni, Gdy idzie Polonia z Bydgoszcz, Ad Novum Pomorze i Kujawy, 2000, s. 144, 161, ISBN 83-913359-1-7.
  3. Redakcja, MISTRZOWIE POLSKI '66 [online], Gazeta Pomorska, 22 stycznia 2006 [dostęp 2024-12-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]